چکیده:
متون اسلامی و دانش روانشناسی انجام گرفته است. پرسش اساسی این است که مهمترین راهبردها و راهکارهای آموزشی و پرورشیِ متناسب با تحولات و ویژگیهای دوره کودکی کدام است؟ در این پژوهش از روش توصیفی−تحلیلی و اجتهادی استفاده شده است. از تتبع و ژرفاندیشی در آموزههای اسلامی و آموزههای روانشناختی−تربیتی، میتوان استنباط کرد که اقتضائات مهم آموزشی و پرورشی دوره کودکی عبارتند از: 1. ارتباط صمیمی و عاطفی با کودک؛ 2. ارتباط مبتنی بر بازی و قصهگویی؛ 3. پاسخگویی شناختی همتراز با فهم کودکان؛ 4. همترازسازی مطالب با تحول روانشناختی کودک؛ 5. رعایت اصل تدریج؛ 6. سبک ارتباطی مبتنی بر تحولشناختی و هیجانی−عاطفی؛ 7. بهرهگیری از یادگیری الگویی؛ 8. سادهسازی پیام و بهرهگیری از آموزش گام به گام و تدریجی در آموزش و پرورش کودک.
Maccoby, E. E. (2007). Historical overview of socialization research and theory. In J.E. Grusec & P. D. Hastings (Eds.), Handbook of socialization: Theory and research,(pp. 13-41). New York: Guilford Press.Martinez, I., & Garcia, J. F. (2008). Internalization of values and self-esteem among Brazilian teenagers from authoritative, indulgent, authoritarian, and neglectful homes. Adolescence, 43(169),13-29. Moore, T, (2004). Encouraging Acceptance & Compassion Through Play. Scholastic Early Childhood Today, 19(3), 38- 45. Raudino, A., Fergusson, D. M., & Horwood, L. J.(2013). The quality of parent/child relationships in adolescence is associated with poor adult psychosocial adjustment. Journal of Adolescence, 36 (2), 331-340. Robbins,Stephe P and Judge, Timothy A.(2015).Organizational behavior, Manufactured in the United States of America. Santrock, John W.(2011) Life-span development , Published by McGraw-Hill, an imprint of The McGraw-Hill Companies ,Avenue of the Americas, New York. Schaufeli, W. B. Winch, Chritopher and Gingell, John,(2008). Key concepts in the philosophy of the education,second edition, London and newy0rk ,routledge.
خلاصه ماشینی:
دوفصلنامۀ علمي ـ پژوهشي Biquarterly Journal روان شناسي of س١٣، ش٢۵، پاييز و زمستان ١٣٩٨ Islamic Education صفحات ١٣۵-١۵۵ Vol. 13, No. 25, Autumn & Winter 2019-2020 اقتضائات آموزشي و پرورشي دوره کودکي از چشم انداز «آموزه هاي اسلامي » و «دانش روان شناسي » * علي احمد پناهي چکيده پژوهش حاضر به منظور استخراج و اسـتنباط اقتضـائات آموزشـي و پرورشـي دوره کـودکي از متون اسلامي و دانش روان شناسي انجام گرفته است .
در فرايند فرزندپروري ترکيباتي از رفتارهاي والدين با يکديگر هم افزايي مي يابد و با ايجاد يک فضاي اخلاقي ، تربيتي ، عاطفي و روان شناختي در محيط خانواده ، زمينه هاي لازم را براي تربيت فرزندان و شکل گيري ويژگي هاي شخصيتي و کنش وري هاي بهنجار آنان مهيا ميکنـد (دسجاردينز٢ و همکاران ، ٢٠٠٨).
پرورش و تربيت بـه معنـاي ايجـاد تغيير تدريجي و گام به گام (راغب اصفهاني ، ١۴١٢، ص٣٣۶)، راهنمايي کردن ، پروردن (ويـنچ و گنگـل ،٣ ٢٠٠٨، ص۶٣) و بـه معنـاي فراينـدي مـنظم و مسـتمر کـه هـدف آن کمـک بـه رشـد جسماني ، روان شناختي ، اخلاقي و اجتماعي فرزندان و کمک به شکوفا شدن استعداد آنها (گـلاور و همکاران ، ١٣٧۵، ص۶−١٠)، يکي از انتظاراتي است که از والدين و مربيان وجود دارد.
ملاحظه آمادگي هاي روان شناختي فرزنـدان در مقوله آموزش و پرورش ١ (مجلسي ، ١۴٠٣، ج۶٧، ص۶٠)، آشنايي با مراحل رشـد و تحـول و اقتضائات هر دوره (دادستان و همکاران ، ١٣٨٩)، از موضوعاتي است که والـدين مـي بايـد از آنهـا آگاه باشند.