چکیده:
این مقاله، با هدف بررسی شاخص درصد خانوارهای دارای هزینه تحمل ناپذیر سلامتی و درصد زایش فقر در مناطق روستایی و شهری کشور، قبل و پس از اجرای طرح تحول سلامت، برپایه نظریه چرخه زندگی و رویکرد شبه پنل تدوین شد. در این بررسی، آمار استنباطی برای تحلیل نتایج بهکار گرفته شده است. با استفاده از دادههای پیمایشی هزینه- درآمد خانوارهای کشور در سالهای 1392 تا 1395، سرپرستان متولدین 1323 تا 1372 به ده گروه سنی با فاصله پنج سال، تفکیک و محاسبات با نرمافزار STATA13 و EXCEL انجام شد. شاخصها، در دو حالت وزنی و غیروزنی برای کل خانوارها و خانوارهای دارای هزینه سلامت، محاسبه شد. پس از اجرای طرح تحول سلامت، درصد خانوارهای دارای هزینه تحملناپذیر سلامتی، روند تقریباً ثابت داشت و درصد زایش فقر، کمی کاهش یافت. بخش روستایی و شهری در سال 1393 در حالت بررسی بدون وزن، خانوارهای دارای هزینههای سلامت، با کمترین درصد خانوارهای مواجه با هزینههای تحملناپذیر و درصد زایش فقر مواجه شدند. در مجموع، مناطق روستایی و خانوارهای دارای سرپرستان مسن، با هزینه تحملناپذیر سلامتی و میزان زایش فقر بیشتری مواجه بودند.
This study aims to investigate the percentage of households facing catastrophic health expenditure and the impoverishment index before and after the implementation of the Health System Reform Plan (HSRP) in rural and urban areas of Iran. This research is based on statistical inference, life-cycle theory and pseudo-panel approach, which uses household income-expenditure survey data during 2014-2017. Using the STATA-SE13 and Excel softwares, households were categorized in 10 age groups of households’ heads born between 1944 and 1993 within five-year intervals. The indexes were calculated in weighted and non-weighted cases for total households, and households having health expenditure. After the implementation of HSRP, the percentage of households with catastrophic health expenditure remained relatively unchanged and impoverishment index decreased slightly. In 2015, both rural and urban households having health expenditure in non-weighted case were faced to the least catastrophic expenditure and the least impoverishment index. Totally, rural and urban areas with elderly household-heads experienced the highest catastrophic health expenditure and impoverishment rate.
خلاصه ماشینی:
فصلنامه پژوهشهاي اقتصادي (رشد و توسعه پايدار) ـ سال بيستم ـ شماره دوم ـ تابستان ١٣٩٩ ـ صفحات ٩٨-٧٧ مطالعه هزينه هاي تحمل ناپذير سلامت و ميزان زايش فقر 1 خانوارها در چارچوب نظريه چرخه زندگي با رويکرد شبه پنل ماندانا عاطفي ٢ 3 حسين راغفر 4 ميرحسين موسوي 5 اسماعيل صفرزاده تاريخ دريافت : ١٣٩٨/٢/٧ تاريخ پذيرش : ١٣٩٨/٤/١٩ چکيده اين مقاله ، با هدف بررسي شاخص درصد خانوارهاي داراي هزينه تحمل ناپذير سلامتي و درصد زايش فقر در مناطق روستايي و شهري کشور، قبل و پس از اجراي طرح تحول سلامت ، برپايه نظريه چرخه زندگي و رويکرد شبه پنل تدوين شد.
در اين راستا، کشور ايران در سال ١٣٩٣ اقدام به اجراي طرح تحول سلامت نمود که يکي از اهداف آن ، کاهش پرداخت مستقيم از جيب ٣ جهت جلوگيري از مواجهه خانوار با هزينه هاي تحمل ناپذير سلامتي و زايش فقر بود.
٣. روش کار با توجه به اينکه هدف اين مقاله ، بررسي اثر اجراي طرح تحول سلامت بر شاخص درصد خانوارهاي مواجه با هزينه هاي تحمل ناپذير سلامتي و شاخص درصد زايش فقر با استفاده از رويکرد شبه پنل و براساس نظريه چرخه زندگي ميباشد، لذا در اين مقاله ، روش آمار استنباطي جهت تحليل نتايج به کار گرفته شده است .
درصد زايش فقر خانوارهاي روستايي و شهري بين سال هاي ١٣٩٢ تا ١٣٩٥ با در نظر گرفتن وزن خانوار {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} مأخذ: يافته هاي پژوهش نتايج ، نشان دادند که خانوارهاي بيشتري در اثر تأمين هزينه هاي سلامت به زير خط فقر نسبت به مطالعه خانوارها در حالت بدون وزن ، رانده شده اند.