چکیده:
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رهبری تحول آفرین و رهبری معتبر بر نوآوری با در نظر گرفتن نقش تعدیلگر تسهیم دانش انجام شده است. روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاههای آزاد اسلامی استان فارس مشتمل بر 2000 نفر است. با استفاده از روش نمونهگیری طبقهای و فرمول حجم نمونه کوکران، حجم نمونه 322 نفر انتخاب شد. برای گردآوری اطلاعات از چهار پرسشنامه استاندارد رهبری تحول آفرین بس (2000)، رهبری معتبر ندیر و همکاران (2011) و والوبوا و همکاران (2008)، نوآوری ساعتچی و همکاران (1389) و نیز پرسشنامه تسهیم دانش کارملی و همکاران (2011) استفاده شد. روایی پرسشنامه براساس روایی محتوایی و سازه و پایایی آن نیز بر اساس روش آلفای کرونباخ به ترتیب با مقدار 78/ 0، 77/ 0، 77/ 0 و 74/ 0 محاسبه شده است. تحلیل دادهها با استفاده از معادلات ساختاری SmartPLS صورت گرفته است. یافتهها: نتایج نشان داد بین رهبری تحول آفرین و رهبری معتبر با نوآوری سازمانی ارتباط معناداری وجود دارد لیکن تسهیم دانش نقش تعدیل گر بین رهبری تحول آفرین و نوآوری سازمانی را ایفا نمیکند. نتیجهگیری: در مجموع نتایج بهدست آمده نشان میدهد که مدل مورد استفاده دارای برازش مناسبی است.
Objective: The present study aims to "investigate the effect of transformational leadership and credible leadership on innovation taking into account the moderating role of knowledge sharing". Method:The research method is descriptive correlational. The statistical population of the study consisted of all faculty members of Islamic Azad universities in Fars province, including 2,000 people. Using a Stratified sampling method and Cochran sample size formula, 322 subjects were selected. To collect information, use four standard questionnaires of Transformation Aperfins Bass (2000), Authentic Leadership Neider et al. (2011) and Walbuwa et al. (2008), Sa'atchi et al. (2010) and Knowledge Sharing Questionnaire Carmeli et al (2011). Became The validity of the questionnaire was calculated based on the construct validity and its reliability was calculated to be 0.78, 0.77, 0.77 and 0.74 based on Cronbach's alpha method, respectively. Data analysis is done using the SmartPLS structural equation. Finding: The results show that the used model has a good fit. There is also a significant relationship between transformational leadership and credible leadership with organizational innovation. Conclusion: In total, the results were approved that the used model has a good fit
خلاصه ماشینی:
بنابراین رهبران تحول آفرین شرایطی را فراهم میکنند که کارکنان به تسهیم دانش و تجربیات خود میپردازند و از این طریق بر نوآوری سازمانی نیز تأثیرگذار هستند (هان و همکاران ، ٢٠١٦).
کارملی و همکاران (٢٠١١) در تحقیقی تحت عنوان «چگونه / رهبری، به اشتراک گذاری دانش در میان کارکنان را افزایش می دهد: نقش مداخلات شناسایی ارتباطی و سازمانی» به این نتیجه رسیدند که رابطه دو طرفه مستقیم و غیرمستقیم بین رهبری تحول آفرین و شناسایی ارتباطی (از طریق تبادل رهبر-عضو) وجود دارد: شناسایی ارتباطی، شناسایی سازمان را ارتقا می بخشد، که به نوبه خود، به طور مثبت به تسهیم دانش می پردازد.
همچنین ضریب مسیر مستقیم رهبری تحول آفرین × تسهیم دانش و نوآوری سازمانی برابر با ٠/٠٢٣ است .
بنابراین فرضیه چهارم پژوهش مورد تأیید قرار نمیگیرد و می توان گفت که تسهیم دانش نقش تعدیل گر بین رهبری تحول آفرین و نوآوری ایفا نمی کند.
بنابراین فرضیه پنجم پژوهش مورد تأیید قرار نمیگیرد و می توان گفت که تسهیم دانش نقش تعدیل گر بین رهبری معتبر و نوآوری ایفا نمی کند.
بنابراین با توجه به مطالب عنوان ع شده نیز می توان به این نتیجه رسید که تسهیم دانش در واقع نقش میانجی را در رابطه بین رهبری معتبر و نوآوری ایفا می کند نه نقش تعدیل گر.
The Impact of transformationaland authentic leadership on innovation in higher education: The contingent role of knowledge sharing, Telematics and Informatics, 35(1), 55-67.