چکیده:
تحقیقات بسیاری شتاب یافتن رشد اقتصادی از طریق توسعه مالی را تأیید کرده اند، اما در مورد اثر نابرابر توسعه مالی در یک کشور بر رشد بنگاههای آن با اندازههای مختلف هنوز کار چندانی صورت نگرفته و اثرات توزیعی توسعه مالی در میان بنگاهها به روشنی مشخص نیست. بر این اساس، در این تحقیق با استفاده از یک مدل تابلویی پویا نقش بنگاههای کوچک در صنایع مختلف بر اثرگذاری توسعه مالی بر توسعه صنعتی در اقتصاد ایران مورد بررسی قرار میگیرد. این بررسی روی ۲۲ صنعت مطابق با کدهای دو رقمی ISIC۴ برای دوره ۱۳۹۳-۱۳۸۳ با استفاده از روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) صورت میگیرد. نتایج مدل، تأیید میکند که توسعه واسطههای مالی ارزش افزوده صنایعی را که بنگاههای کوچک بیشتری دارند، قویتر افزایشمیدهد. به عبارت دیگر، توسعه مالی از طریق توسعه بانکداری، اثر مثبت بیشتری روی توسعه بنگاههای کوچک نسبت به بنگاههای بزرگ دارد. این نتیجه برای توسعه بازار سهام معتبر نیست.
Many studies have confirmed the acceleration of economic growth through financial development, but just a few studies have discussed the disproportionate effect of financial development on the growth of the firms with different sizes. So the distributional effects of financial development among firms are still unclear. Accordingly, using a dynamic panel model, we have examined the role of small firms in different industries on the effect of financial development on industrial development of Iranian economy. This study has been carried out on 22 industries according to ISIC4 two-digit codes for the period 1383-1393 (Iranian Calendar) using the Generalized Moment Method (GMM). The results of the model confirm that the development of financial intermediaries exerts a positive effect on the industries with a bigger technical share of small firms. In other words, financial development through banking development has a more positive effect on small firms than large firms. This result is not valid for the development of the stock market.
خلاصه ماشینی:
بر اين اساس در اين تحقيق ، با استفاده از يک مدل تابلويي پويا، نقش بنگاه هاي کوچک در صنايع مختلف بر اثرگذاري توسعه مالي بر توسعه صنعتي در اقتصاد ايران ، مورد بررسي قرار ميگيرد.
بر اين اساس ، فرضيه تحقيق عبارت است از اينکه در صنايع کوچک -بنگاهي، با افزايش سطح توسعه مالي در سطح کلان ، ارزش افزوده و سهم آن در ارزش افزوده صنايع کارخانه اي با شدت بيشتري نسبت به صنايع بزرگ - بنگاهي رشد خواهد کرد.
جهت مطالعه نقش اندازه بنگاه در تأثيرگذاري توسعه مالي بر توسعه صنعتي، در اين مقاله تحليلي تجربي ارائه ميشود که داده هاي سطح و سهم ارزش افزوده در ٢٢ صنعت را طي دوره ١٣٩٣-١٣٨٣ مورد بررسي قرار ميدهد.
نتايج برآورد مدل A با استفاده از روش GMM {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} مأخذ: يافته هاي تحقيق ضريب تعامل ميان لگاريتم شاخص توسعه واسطه هاي مالي (PC) و لگاريتم سهم بنگاه هاي کوچک در هر صنعت (SFS)، مثبت و در سطح يک درصد، معني دار است .
Beck et al) و راجان و زينگالس (Rajan ١٩٩٨ ,Zingales &)، فرضيه اثر بيشتر توسعه مالي بر ارزش افزوده بنگاه هاي صنعتي در صنايع کوچک - بنگاهي نسبت به صنايع بزرگ - بنگاهي براي اقتصاد ايران در دوره ١٣٩٣-١٣٨٣، مورد آزمون قرار گرفت .
Banking Structure, Financial Dependence and Growth: International Evidence from Industry Data.
Finance, entrepreneurship and growth: Theory and evidence, Journal of Monetary Economics, 32(3): 513-542.