چکیده:
سالمندی دوران حساسی از زندگی بشر است که طی آن سالمندان در معرض تهدیدات بالقوهای نظیر افزایش ابتلا به بیماریهای مزمن، انزوای اجتماعی و عدم برخورداری از حمایت اجتماعی بوده و به دلیل ناتوانیهای جسمی و ذهنی، در موارد زیادی استقلال فردیشان مورد تهدید قرار میگیرد. هدف این پژوهش، بررسی میزان اثربخشی درمان متمرکز بر خود-شفقتی بر احساس تنهایی و امید به زندگی زنان سالمند بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل سالمندان شهر زنجان بود که 30 نفر از آنها که واجد شرایط شرکت در پژوهش بودند بهصورت تصادفی بهعنوان نمونه انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند و پرسشنامههای احساس تنهایی راسل و همکاران و امید به زندگی میلر را تکمیل نمودند. گروه آزمایش درمان 8 جلسهای متمرکز بر خود- شفقتی را دریافت کرده و در این مدت گروه کنترل هیچ آموزش یا درمان روانشناختی دریافت نکردند. دادهها با روش تحلیل کوواریانس در برنامه SPSS نسخه 21 مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که درمان متمرکز بر خود- شفقتی میتواند در کاهش میزان احساس تنهایی و افزایش امید به زندگی زنان سالمند تأثیر معنادار داشته باشد (001/0=P). با توجه به ارزش و اهمیت قشر سالمند در هر جامعه، پیشنهاد میشود برای کاهش احساس تنهایی و افزایش امید به زندگی در این قشر از آموزش یا درمان متمرکز بر خود- شفقتی استفاده شود.
Aging is a sensitive period of human life, in which aging people are at increased risk of chronic illness, social isolation and lack of social protection, and are often threatened in many cases, their autonomy by their physical and mental disabilities. The purpose of this study was to evaluate the effectiveness of self-compassion-focused therapy on loneliness and life expectancy in senior women. The present study was a semi-experimental design with a pretest-posttest design with the control group. The statistical population consisted of the elderly in Zanjan city, 30 of whom were eligible to participate in the research, they were randomly selected as samples and subjected to exprimental and control in two groups of 15 and completed the questionnaire of the loneliness of Russell and Miller's life expectancy. The experimental group received an 8-session self-compassion treatment, during which time the control group did not receive any psychological training or therapy. Data were analyzed by SPSS 21 software using covariance analysis. The results of this study showed that self-compassion-focused therapy could have a significant effect on reducing loneliness and increasing the life expectancy of senior women (P = 0.001). According to the importance of the elderly population in each community, it is suggested that self-compassion-focused education or treatment be used to reduce loneliness and increase life expectancy in this group.
خلاصه ماشینی:
اثربخشي درمان متمرکز بر خود-شفقتي بر احساس تنهايي و اميد به زندگي در زنان سالمند The effectiveness of self-compassion treatment on loneliness and life expectancy in elderly women (نويسنده مسئول ) نواب کاظمي کارشناس ارشد مشاوره مدرسه ، دانشگاه تربيت دبير شهيد رجايي تهران الهه حجازي دانشيار دانشگاه تهران وحيد رسول زاده کارشناس ارشد مشاوره مدرسه ، دانشگاه تربيت دبير شهيد رجايي تهران سيد تقي محمدي کارشناس ارشد تحقيقات آموزشي، دانشگاه تهران ريحانه مرادي کارشناس ارشد روان شناسي تربيتي، دانشگاه تربيت دبير شهيد رجايي تهران چکيده سالمندي دوران حساسي از زندگي بشر است که طي آن سالمندان در معرض تهديدات بالقوه اي نظير افزايش ابتلا به بيماريهاي مزمن ، انزواي اجتماعي و عدم برخورداري از حمايت اجتماعي بوده و به دليل ناتوانيهاي جسمي و ذهني، در موارد زيادي استقلال فرديشان مورد تهديد قرار مي گيرد.
جامعه آماري شامل سالمندان شهر زنجان بود که ٣٠ نفر از آن ها که واجد شرايط شرکت در پژوهش بودند به صورت تصادفي به عنوان نمونه انتخاب شدند و در دو گروه ١٥ نفره آزمايش و کنترل قرار گرفتند و پرسشنامه هاي احساس تنهايي راسل و همکاران و اميد به زندگي ميلر را تکميل نمودند.
نتايج پژوهش نشان داد که درمان متمرکز بر خود- شفقتي ميتواند در کاهش ميزان احساس تنهايي و افزايش اميد به زندگي زنان سالمند تأثير معنادار داشته باشد (٠٠٠١=P).
با توجه به ارزش و اهميت قشر سالمند در هر جامعه ، پيشنهاد ميشود براي کاهش احساس تنهايي و افزايش اميد به زندگي در اين قشر از آموزش يا درمان متمرکز بر خود- شفقتي استفاده شود.