خلاصه ماشینی:
برای این منظور در این فصل ابتدا توضیح مختصری در مورد شاخص تعیین مزیت نسبی در کالاهای صادراتی ارائه شده و سپس ترکیب صادرات کشور در سه مقطع 1980،1990 و 1998 مورد بررسی قرار گرفته است تا تحول ساختار تجارت خارجی کشور در سه مقطع مذکور تجزیه و تحلیل گردد.
به طوری که ارزش صادرات این سه گروه طی سالهای مذکور به ترتیب 6، 11 و 19 درصد کاهش متوسط سالانه داشته است؛این در حالی است که کشورهای صنعتی و در حال توسعه منتخب،در مجموع در هر پنج گروه مورد مطالعه،از رشد مثبت ارزش صادرات در پنج سال مورد بررسی برخوردار بودهاند(جدول 6)؛به عبارت دیگر،در میان دو گروه کشورهای صنعتی و در حال توسعه منتخب،همسویی و نزدیکی معنیداری بین ارقام رشد متوسط سالانه در پنج گروه کالایی قابل مشاهده بوده است؛در حالی که روند سهم و نرخ رشد ارزش صادرات ایران در پنج گروه مورد مطالعه تفاوت محسوسی با کشورهای منتخب داشته و سهم سه گروه صادراتی شامل مواد اولیه،کالاهای صنعتی کاربر و کالاهای صنعتی دانشبر طی سالهای 98-1994 به دنبال روند نزولی ارزش صادرات این سه گروه با کاهش مواجه شده است.
-در حالی که در میان دو گروه کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته (منتخب)همسویی و نزدیکی معنیداری بین ارقام رشد گروههای کالایی پنجگانه مشاهده میشود،اما روند و تغییرات ساختاری صادرات و مزیتهای نسبی ایران تفاوت محسوسی با کشورهای فوق یا به طور کلی با تجارت جهانی داشته است،به طوری که سهم سه گروه صادراتی شامل مواد اولیه (البته بدلیل کاهش قیمت جهانی نفت در سالهای 98-1997)،کالاهای صنعتی کاربر و کالاهای صنعتی دانشبر از کل صادرات کشور،به دنبال روند نزولی ارزش صادرات این سه گروه طی سالهای 98-1994،کاهش یافته است.
Balassa,Bela؛"Teade Liberalization and Revealed Comparative Advantage"؛The Manchester school of Economic and Social,studies 1965,Vol. 33,pp.