خلاصه ماشینی:
"تجارت محصولات کشاورزی:مقولات و دستور کار سازمان تجارت جهانی* لوک دوولف ترجمه رضا حریری (کارشناس زبان انگلیسی،موسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی) این مقاله،به دنبال بررسی قواعد تجاری مصوب موافقتنامه کشاورزی در مذاکرات دور اروگوئه و نحوه اثرگذاری آنها بر تجارت میان کشورها،اثر آزادسازی تجاری بر جریانهای تجاری و وضع اقتصادی کشورهای مختلف را با استفاده از فنون شبیهسازی برآورد کرده است.
این امکان با دو شرط دیگر همراه است:نخست اینکه یارانهها را نمیتوان، برای صادراتی اعطا کرد که پیش از پایان دور اروگوئه از هیچ یارانهای برخوردار نبودهاند؛دوم اینکه کشورها باید محدودههای کمی مربوط به کشور و هر گروه کالایی را بهطور دقیق به دبیرخانه سازمان تجارت جهانی اعلام کنند.
اتحادیه اروپا هماکنون درحال آزمایش مقادیر بجا مانده از تمام آفتکشها و حشرهکشهای مورد استفاده در تولید محصولات کشاورزی و نیز تعیین استانداردهای حد اکثری است که در صورت بالاتر بودن مقادیر بجا مانده،از ورود آنها جلوگیری میشود.
مقوله 2:چند کارکردی بودن کشاورزی اتحادیه اروپا و ژاپن پیشنهاد کردهاند که مسائل غیر تجاری باید در موافقتنامههای سازمان تجارت جهانی از جمله موافقتنامههای«مقررات حفاظتی ویژه»-مورد توجه قرار گیرند تا به این ترتیب به نیازهای محیط زیست،مصرفکنندگان و سایر نیازها پرداخته شود.
«شاخص حمایت از بازار محصولات کشاورزی»که سازمان تجارت جهانی از آن برای نظارت بر تعهدات کشورها در مورد کاهش کمکهای منحرفکننده به بخش کشاورزی استفاده میکند،در مقایسه با سطوح 97-1996 افزایش چشمگیری داشته است.
یافته 1:آزادسازی تجارت محصولات کشاورزی،درآمد تمام کشورها را بالا میبرد جدول 4:در ستون نخست،مجموع تغییرات درآمد در سال 1997 برحسب میلیارد دلار ارائه شده که اندازهگیری آنها براساس میزان تغییر در عملکرد هزینهها در خط پایه و قیمتهای پس از ضربه(شوک) است."