چکیده:
هدف از اجرای پژوهش حاضر، شناسایی مؤلفه های جهانی شدن دانشگاه در نظام دانشگاهی ایران ازنظر صاحبنظران بود. روش شناسی: پژوهش از نوع کیفی و روش آن مصاحبه بود. مشارکت کنندگان پژوهش، صاحبنظران و متخصصان آموزش عالی در حوزه جهانیشدن دانشگاه بودند که بر اساس نمونه گیری هدفمند تا رسیدن اشباع نظری با 21 نفر از آنها مصاحبه عمیق صورت گرفت. یافته ها: پس از گردآوری داده ها، فرایند پالایش، بازخوانی، دسته بندی و ارائه یافته ها از طریق فن تحلیل محتوای کیفی متن مصاحبه ها صورت گرفت. ملاک های ارزیابی پژوهش کیفی، شامل اعتمادپذیری (معادل روایی درونی در پژوهش کمی)، انتقال پذیری (معادل روایی بیرونی در پژوهش کمی)، قابلیت اطمینان (معادل پایایی) و تأیید پذیری (معادل عینیت)، بررسی و بر اساس آن، روایی و پایایی پژوهش تأیید شد. بر اساس نتایج پژوهش، الگویی شامل 6 عامل (جهانی شدن فرهنگ؛ جهانی شدن سیاسی؛ جهانی شدن اقتصاد؛ جهانی شدن اجتماعی؛ جهانیشدن علمی؛ جهانی شدن مدیریت) و 26 مقوله ترسیم شد که برای جهانی شدن دانشگاه باید موردتوجه قرار بگیرد.
The purpose of this study was to Identify the components of universities in the Iranian academic system from the viewpoints of experts. The research was qualitative and the method was interview. The Participants of the study was experts and scholars in higher education in the field of globalization of higher education that 21 people were interviewed based on purposive sampling until reaching the theoretical saturation. After collecting the data, the process of refining, retrieval, categorization and presentation of the findings was carried out by analyzing the qualitative content of the interview texts. Qualitative research evaluation criteria including trustworthiness (equivalent to internal validity in quantitative research), transformability (equivalent to external validity in quantitative research), dependability (equivalent to reliability) and confirmability (equivalent to objectivity) were investigated and accordingly, validity and reliability of the study were confirmed. Based on the results of the study, a pattern consisting of six factors (cultural globalization, political globalization, economic globalization, social globalization, scientific globalization, management globalization) and 26 categories has been drawn that should be taken into consideration for globalization of university.
خلاصه ماشینی:
Robertson, Novelli, Dale, Tikly, Dachi & Ndebela 7.
به عنوان مثال ، رشد و توسعه دانش ملي و بومي به کمک دانش کشورهاي ديگر (ويليامز، ٢٠٠٥)؛ ارتقاء برنامه هاي درسي با محتواي بين المللي (آلتيک و نايت ٣، ٢٠٠٧)؛ تمرکززدايي و عدالت محوري (علي و طاهر، ٢٠٠٩)؛ تفکر و انديشه مديريتي مبتني بر جهانيشدن (لوپز و کامبوتو٤، ٢٠١١)؛ تغييرات سياسي، اجتماعي، اقتصادي، ايدئولوژيکي و توسعه شهروند جهاني؛ گسترش آموزش عالي مجازي و آموزش از راه دور (بابيل و کاراباجال ، 5 ٢٠١١)؛ توسعه برنامه درسي دانشگاه ها در راستاي محتواي بين المللي آموزش و تربيت شهروندان جهاني (شانگ وينگ ٦، ٢٠١٢)؛ اما اين چارچوب ها و الگوها براي جوامع خاص و با در نظر گرفتن ويژگيهاي فرهنگي، اقتصادي، اجتماعي و شرايط و اقتضائات محيطي آنان طراحي گرديده است و به احتمال زياد در جوامع ديگر با شرايط متفاوت ، 1.
بديهي است تحقق اين مهم قبل از هر چيز مستلزم درک عميق مسئولان نظام دانشگاهي از تحولات درون و برون سيستم آموزشي، انعطاف پذيري و مسئوليت پذيري (ورک و موگان ١، ٢٠١٣)، پاسخ گويي به تغييرات محيط پويا و پيچيده (گلمن ٢، ٢٠٠٢)، تأمين نيازهاي اجتماعي دانشجويان (جيکو و گوبل ٣، ٢٠١٨) حمايت و مشارکت و درستکاري ٤ تمامي اعضاي دانشگاه و شناخت نوع جهانيشدن آموزش و بسترسازي لازم در راستاي توسعه جو سازماني مناسب (حامي تغيير) (آبريکس ٥، ٢٠٠١)، بهبود تصوير بيروني ٦، تصميم سازي براي بهسازي و تغيير (بالندگي) و توسعه چشم انداز مشترک نظام دانشگاهي مبتني بر شايستگي (کالن ٧، ٢٠٠٥؛ جيکو و گوبل ، ٢٠١٨)، ميباشد.