چکیده:
زمینه و هدف: مشکلات و سازش نایافتگی های کودکان مبتلا به اختلال نارسایی توجه- فزون کنشی لزوم توجه بیشتر به این اختلال را روشن تر می سازد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تنظیم هیجان و خودمهارگری در کودکان با و بدون اختلال نارسایی توجه - فزون کنشی انجام شد.
روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع علّی- مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان با اختلال نارسایی توجه- فزون کنشی مدارس استثنایی شهر رشت در سال تحصیلی 94-93 بود که از این تعداد نمونه ای به حجم 40 نفر به شیوه نمونهگیری خوشه ای چندمرحله ای تصادفی انتخاب شدند. همچنین 40 دانش آموز بدون اختلال نارسایی توجه- فزون کنشی نیز به عنوان گروه مقایسه از میان دانش آموزان مدارس عادی بعد از همتاسازی از لحاظ سن (8 تا 12 سال) و بهره هوشی (90 تا 110) انتخاب شدند. گروه نمونه پرسشنامه های علایم مرضی کودکان، مقیاس خودمهارگری تانجنی، تنظیم هیجان گروس و جان، و آزمون هوش وکسلر کودکان را تکمیل کردند.
یافته ها: نتایج به دست آمده با استفاده از شاخص آماری t گروه های مسقل و تحلیل واریانس یک متغیری نشان داد که بین دو گروه کودکان با و بدون اختلال نارسایی توجه- فزونک نشی از لحاظ متغیرهای ارزیابی مجدد شناختی و بازداری هیجانی و همچنین خودمهارگری تفاوت معنی دار وجود دارد. به عبارت دیگر، می توان گفت که کودکان با اختلال نارسایی توجه- فزون کنشی دارای سطوح پایین تری از ارزیابی مجدد شناختی، بازداری هیجانی و خودمهارگری نسبت به کودکان بدون اختلال نارسایی توجه- فزون کنشی هستند.
نتیجه گیری: تقویت مهارت های تنظیم هیجان و خودمهارگری کودکان با اختلال نارسایی توجه- فزون کنشی باعث کاهش مشکلات بین فردی، اجتماعی و آموزشی این کودکان میشود.
Background and purpose: Problems and maladaptation experience by children with attention deficit/hyperactivity disorder are indicative of the need for further attention to this disorder. Present study aimed to compare emotional regulation and self-control in children with and without attention deficit/ hyperactivity disorder.
Method: Present study was a descriptive causal- comparative research. The study population consisted of all the students with attention deficit/hyperactivity disorder in special schools in Rasht in 1393-94 academic year. Sample consisted of 40 students that were selected using random multistage cluster sampling method. Then,
40 students without attention deficit/hyperactivity disorder were selected from public schools as the control group. Two groups were matched in terms of their age (8 to 12 years) and IQ scores (90 to 110). Participants completed Child Symptom Inventory-4, self-control scale, emotional regulation Questionnaire, and Wechsler Intelligence Scale for children.
Results: Results of independent sample t-test and analysis of variance showed that the groups differ significantly in terms of their cognitive re-evaluation, emotional inhibition, and self-control.
Conclusion: Improving emotional regulation skills and self-control in children with attention deficit/hyperactivity disorder can reduce their interpersonal, social, and educational problems.