چکیده:
ساسیت آن بوده،نشانگر آن است که این آزمون میتواند به عنوان یک وسیله سرند در مطالعات همهگیرشناسی با موفقیت بکار برده شود.
خلاصه ماشینی:
"پژوهش حاضر نیز سعی دارد به سؤالات زیر پاسخ گوید: 1)میزان شیوع اختلالات روانی در نمونه مورد مطالعه بر مبنای آزمون SCL-90-R (دراگوتیس،1976)و مصاحبه بالینی روانپزشک براساس طبقهبندی DSM-III-R 14 چگونه است؟ 2)کدام بیماری روانی در منطقه مورد مطالعه شایعتر میباشد؟ (به تصویر صفحه مراجعه شود) 3)آیا ارتباطی بین عوامل دموگرافیک همچون وضعیت تأهل،سن،شغل،میزان تحصیلات و تعداد افراد خانواده با اختلال روانی وجود دارد؟ روش پژوهش: جامعه آماری:در این پژوهش جمعیت بالای 15 سال روستایی شهرستان میبد،واقع در استان یزد مورد بررسی قرار گرفتند که دارای 56870 نفر جمعیت بوده و حدود 20000 نفر آن روستایی هستند.
جهت تعیین اعتبار،حساسیت و کارآیی آزمون بعد از مشخص شدن افراد مشکوک به بیماری با GSI>0/4 (یعنی 51 نفر)،از بین افرادی که دارای GSI>0/4 بودند 51 نفر دیگر به صورت تصادفی انتخاب گردیدند و در مجموع این دو گروه(یعنی 102 نفر)مورد مصاحبه و ارزیابی بالینی و تشخیصی روانپزشک قرار گرفتند.
از نقطه نظر شغل این بررسی همانند نتایج ارائه شده توسط دوب(1970)و ورجیس(1973)نشان داد که میزان شیوع اختلالات روانی در زنان خانهدار و مردان بیکار بیشتر از سایر گروهها بود.
محدودیتها و پیشنهادات کوپر وشپرد(1973)مشکلات موجود در مطالعات همهگیرشناسی را نمونهگیری،تکنیکهای مورداستفاده جهت بیماریابی،طبقهبندی و تشخیصگذاری مطرح میکند که در این پژوهش نیز مشکلات و نقایصی وجود داشت: 1)بررسی حاضر بمنظور تعیین میزان شیوع اختلالات روانی در یک منطقه روستایی صورت گرفت که با توجه به تعداد نمونه مورد بررسی در مورد تعمیم نتایج آن به کل مناطق روستایی کشور احتیاط شود."