چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آرامسازی روانی – حرکتی به شیوهی سیلوا بر فعالسازی/ بازداری رفتاری افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر انجام شد. روش پژوش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعۀ آماری پژوهش را کلیه افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر تهران در شش ماهه اول سال 1397 تشکیل دادند. پس از ارزیابی اولیه با استفاده از مقیاس اختلال اضطراب فراگیر، 30 نفر از آنها به روش دردسترس با توجه به ملاکهای ورود و خروج انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15نفر) و کنترل (15نفر) گمارده شدند. آرام سازی روانی- حرکتی به شیوهی سیلوا در 8 جلسه 90 دقیقهای (در هر هفته دو جلسه) بر روی گروه آزمایش اجرا شد؛ گروه کنترل به مدت دو ماه در لیست انتظار قرار گرفت. به منظور جمعآوری اطلاعات از مقیاس سیستمهای فعالسازی/بازداری رفتاری در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون، استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافتههای حاصل از پژوهش نشان داد که پس از کنترل اثر پیش آزمون، در مرحله پس آزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل، در میانگین نمرات سیستمهای فعالسازی/ بازداری رفتاری تفاوت معناداری وجود دارد. در مجموع با توجه به نتایج پژوهش میتوان گفت که آرامسازی روانی – حرکتی به شیوهی سیلوا بر فعالسازی رفتاری وکاهش بازداری رفتاری افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر تأثیر دارد.
The present study aimed to investigate the effectiveness of psycho-motor relaxation in the Silva method on Behavioral Activation / Inhibition Systems in patients who sufferred from generalized anxiety disorder. This research is a pre-test and post-test type with control group. The statistical population of the study consisted of all patients who suffer from generalized anxiety disorder referred to counseling centers in Tehran during the first six months of 2018. Patients were assessed with a generalized anxiety disorder scale, then, thirty of them were selected by available sampling according to the inclusion and exclusion criteria. They were randomly assigned to two experimental (n = 15) and control (n = 15) groups. The experimental group received Silva-based psycho-motor relaxation therapy in 8 sessions of 90 minutes (two sessions per week); the control group was on the waiting list for two months. Behavioral activation / inhibition systems scale was used in two stages of pre-test and post-test. Data were analyzed using analysis of covariance. The results showed that there was a significant difference in mean scores of behavioral activation / inhibition systems after controlling for pre-test effect. Overall, according to the results of the study, it can be said that Silva-based psycho-motor relaxation has an effect on behavioral activation and reduction of behavioral inhibition in patients who sufferred from generalized anxiety disorder.
خلاصه ماشینی:
در مجموع با توجه به نتايج پژوهش مي توان گفت که آرام سازي رواني حرکتي بـه شـيوة سيلوا بر فعال سازي رفتاري وکاهش بازداري رفتاري افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگير تأثير دارد.
Peter, Lawrence, Murayama and Creswell 4.
Cantisani, Koenig, Horn and Müller 2.
Lorent, Agorastos, Yassouridis and Kellner 3.
Zhou, Li, Li and Liu در حوزه هاي شناختي ، اجتمـاعي ، خـانوادگي و تحصـيلي (پتـر و همکـاران ، ٢٠١٩) و برتـري درمان آرام سازي رواني حرکتي نسبت به ساير درمان هـاي روان شـناختي در کـاهش اضـطراب بيماران (زوا و همکاران ، ٢٠١٥) و فقدان پيشينه در زمينۀ بررسي تأثير آرام سازي رواني حرکتي به شيوة سيلوا بر سيستم هاي فعال سازي / بـازداري رفتـاري افـراد مبـتلا بـه اخـتلال اضـطراب فراگير، اين پژوهش بـا هـدف تـاثير مداخلـه آرام سـازي روانـي حرکتـي بـه شـيوة سـيلوا بـر سيستم هاي فعال سازي / بازداري رفتاري افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگير انجام شد.
Carver and White Behavioral Activation / Inhibition Systems Scales جلسۀ ٩٠ دقيقه اي براساس کتاب روش پرورش ذهن سيلوا ١ (٢٠١١) توسط پژوهشگر تـدوين شد و هفته اي دو جلسه به مدت يک ماه به صورت گروهي براي گروه آزمايش اجرا شد؛ گروه کنترل به مدت يک ماه در ليست انتظار قرار گرفت .
نتـايج حاصـل از پژوهش نشان داد آرام سازي رواني حرکتي به شيوة سـيلوا بـر فعـال سـازي رفتـاري و کـاهش بازداري رفتاري افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگير تأثير دارد.