چکیده:
ارتقای سلامت نظام اداری و مبارزه با فساد اداری از برنامههای جدی نظام ج.ا.ایران میباشد. فساد اداری، معمولاً به انحراف از شیوههای قانونی و به طور کلی استفاده نامشروع از مقام و موقعیت شغلی اطلاق میشود و به اشکال مختلف بروز میکند. امروزه نظریه حکمرانی خوب در راستای تامین منافع عمومی و مبارزه با فساد اداری در استانداردهای معاملاتی نهادهای بین المللی چون سازمان تجارت جهانی و بانک جهانی مورد تاکید قرار گرفته است. حکمرانی خوب بر اصولی استوار است که تحقق آن در نظام معاملات شهرداری ضروری مینماید. این اصول اگرچه منجر به شکلگیری امتیازاتی برای شهرداری در قراردادهای اداری میشود و ترجیحاتی را برخلاف اصل تساوی طرفین قرارداد به نفع طرف عمومی برقرار میسازد. این مقاله با روش توصیفی _تحلیلی در صدد است تا به این پرسش پاسخ دهد که تثبیت اصول حکمرانی خوب چگونه میتواند با فساد ادارای موجود در نظام معاملاتی شهرداری مقابله نموده و در این زمینه با چه چالشهایی مواجه است؟
خلاصه ماشینی:
آنچه این مقاله در صدد پاسخگویی به آن است ؛ این پرسش است که اصول حکمرانی خوب که در استانداردهای مراجع بین المللی مورد تاکید است ، چه تاثیری بر مبارزه با فساد اداری و تبعا مطلوبیت و کارآمدی معاملات شهرداری داشته و چه موانعی در این خصوص وجود دارد؟ ادبیات و سوابق پژوهش صرف نظر از پرداختن به کلیات معاملات شهرداریها در کتب حقوق اداری، موضوع حاضر از حیث بررسی رابطه دو متغیر موجود مسبوق به سابقه نبوده و ادبیات موجود در این / سال چهاردهم /شماره ٥٠/بهار ٩٩ ٥ خصوص منحصر به بررسی تنها یکی از متغیرهای پژوهش در ابعاد مختلف است ؛ و پژوهش جامعی در بررسی تأثیرگذاری متغیرهای این پژوهش بر یکدیگر انجام نشده است : عبدالرضا عباس زاده در سال ١٣٩٠ در پژوهشی با عنوان «شیوه های امور مالی و معاملات شهرداریها» به نحو توصیفی به بیان قوانین و مقررات شهرداریها در حوزه مالی و معاملاتی پرداخته ، بیآنکه تحلیل ویژه ای در خصوص بررسی این ظوابط و مقررات مطرح نماید.
کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل طی یک قطعنامه ویژگی های اساسی حکمرانی خوب را در موارد زیر خلاصه نموده است ؛ 1 شفافیت 2 مسئولیت پاسخگویی 3 4 مشارکت 5 حاکمیت قانون 6 انعطاف پذیری 1Transparency 2Responsibility 3Accountability 4Participation 5The Rule of Law 6Responsiveness / سال چهاردهم /شماره ٥٠/بهار ٩٩ ٩ بر این اساس ، حاکمیت قانون از ارکان بنیادین حکمرانی خوب است که مطابق آن رفتار برابر و بدون تبعیض با همه آحاد مردم در مقابل قانون و وجود تضمین های قانون اساسی و واقعی برای حمایت از حقوق بنیادین مردم از لوازم ضروری آن به شمار میآید.