چکیده:
هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر خصوصیات خانوار بر تقاضای مواد غذایی خانوارهای شهری و روستایی ایران میباشد. گروههای عمده مواد غذایی در شش گروه غلات، گوشت، لبنیات، روغن و چربی، میوه، سبزی و حبوبات و قند و شکر جمعسازی شد، سپس دادههای شبه پانل با استفاده از دادههای هزینه و درآمد خانوارها و تشکیل کوهرت و طی دوره زمانی 93- 1384 ایجاد گردید. در نهایت تقاضای خانوار با استفاده از مدل QUAIDS و متغیرهای خصوصیات خانوار و منطقه محل سکونت برای مناطق شهری و روستایی ایران بهطور جداگانه برآورد گردید. نتایج مطالعه بیانگر تفاوت الگوی تقاضای مواد غذایی در مناطق شهری و روستایی میباشد. بررسی اثر متغیرهای خصوصیات خانوار و منطقه محل سکونت بر تقاضای گروههای مواد غذایی در مناطق شهری و روستایی نشان میدهد میزان تحصیلات سرپرست خانوار، اندازه خانوار، سن، جنسیت و منطقه محل سکونت دارای اثر معنیدار بر تقاضای گروههای منتخب مواد غذایی هستند. بنابراین در اجرای هرگونه سیاست که هدف بهبود امنیت غذایی خانوار باشد بایستی بهصورت منطقهای و براساس میزان دسترسی به مواد غذایی مختلف و خصوصیات خانوار باشد.
The aim of this study is evaluate the effect of household characteristics on demand for major food groups that make the urban and rural household food basket in Iran. For this purpose, we was used the raw data of Statistical Center of Iran as. Then pseudo-panel data was made using cross-sectional household survey data as average of total observation on each province as cohort during 1384-93. Finally, household demand were estimated with QUAIDS model and household characteristics and location variables estimated separately for rural and urban areas of Iran. Results indicate that food demand pattern is different in urban and rural. Also the effect of household characteristics and regional variables on food group's demand in rural and urban areas shows that householder education, household size, age, gender and region of residence have a significant effect on demand. So in implementation of any policy that aimed improving household food security should be based on regional and availability of food and household characteristics.