چکیده:
پژوهش حاضر باهدف بررسی درجه عضویت شهر تهران در مجموعه مشارکت اجتماعی با استفاده از مفاهیم مرتبط با مجموعه های فازی انجام شده است. میزان عضویت شهروندان تهرانی در دو مجموعه اعتماد اجتماعی و همبستگی اجتماعی نیز بهعنوان شروط علی لازم برای مشارکت اجتماعی با استفاده از شاخص سازگاری و پوشش مورد بررسی قرارگرفته است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی، از نظر مسیر توصیفی و تبیینی، از نظر میزان ژرفایی، سطحی نگر و ازنظر زمان مقطعی است. روش گردآوری اطلاعات نیز میدانی و اسنادی بوده است. جامعه آماری کلیه ساکنان بالای 15سال مناطق 22گانه شهر تهران و حجم نمونه 920 نفر بوده است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی متناسب با حجم انتخاب و با ابزار پرسشنامه مورد بررسی قرارگرفتهاند. یافته های پژوهش نشان داده است که اعتماد اجتماعی و همبستگی اجتماعی شروط علی لازم برای مشارکت اجتماعی شهروندان تهرانی بوده است. همچنین اعتماد اجتماعی0.6247درصد و همبستگی اجتماعی 0.4734 درصد از فضای مشارکت اجتماعی شهر تهران را پوشش داده است که پوشش بیشتر اعتماد اجتماعی نشان از اهمیت بیشتر این متغیر در عضویت شهر تهران در مجموعه مشارکت اجتماعی دارد.
Interdiction: The current study investigates the degree of involvement of Tehran in social participation using the concepts related to fuzzy sets. The level of involvement of Tehran citizens in social trust and social solidarity as well as causal requirements for social participation is evaluated through consistency and coverage index. Method: The research is an applied, descriptive, and cross-sectional one. Documentary data has been collected in the field. The statistical population include15 years or older residents in 22 districts of Tehran and the sample size is 920 subjects selected through random sampling and analyzed by questionnaire. Finding and Conclusion:The results showed that all the studied cases (22 districts of Tehran Municipality) has confirmed that social trust and solidarity is the causal requirement for social participation of citizens in Tehran. Social trust and social solidarity cover 0.6247% and 0.4734% of social participation in Tehran, respectively; this shows that social trust is a more important variable in Tehran involvement in social participation.
خلاصه ماشینی:
ميزان عضويت شهروندان تهراني در دو مجموعه اعتماد اجتماعي و همبستگي اجتماعي نيز به عنوان شروط علي لازم براي مشارکت اجتماعي با استفاده از شاخص سازگاري و پوشش مورد بررسي قرارگرفته است .
بنابراين پرسش اصلي پژوهش حاضر اين است که هر يک از مناطق شهر تهران چه درجه اي از عضويت در مجموعه هاي اعتماد، همبستگي و مشارکت اجتماعي را به خود اختصاص داده اند و آيا ميتوان اعتماد اجتماعي و همبستگي اجتماعي را شروط علي لازم براي مشارکت اجتماعي دانست ؟ ادبيات و مباني نظري پژوهش در طول يک دهه ي اخير مفاهيم اعتماد، همبستگي و مشارکت اجتماعي درصد قابل توجهي از مطالعات و تحقيقات اجتماعي را در ايران به خود اختصاص داده اند.
لازم به ذکر است ازآنجاييکه در عنوان پژوهش و همچنين در بخش يافته ها و بحث و نتيجه گيري به مقايسه ي مناطق مختلف شهر تهران و درجه ي عضويت آن ها در مجموعه ي توسعه ي اجتماعي پرداخته شده است ، باوجودي که شيوه ي نمونه گيري تصادفي متناسب با حجم بوده است ، اما در انتخاب بلوکهاي موردنظر براي تکميل پرسشنامه - ها، از خوشه بندي مورد اشاره استفاده شده است و اگر محلات يک منطقه در خوشه هاي مختلفي قرار داشته است ، تلاش شده تا از تمام خوشه هايي که محلات آن منطقه در آن ها قرار دارد بلوک انتخاب گردد.
در ادامه براي تحليل يافته هاي پژوهش ميتوان به نتايج حاصل از دو آزمون شرط لازم اشاره شده ، پرداخت که در آن فرض بر اين بوده است که اعتماد اجتماعي و همبستگي اجتماعي شروط علي لازم براي تحقق مشارکت اجتماعي در مناطق ٢٢گانه ي شهر تهران بوده اند.