چکیده:
بومگردی کشاورزی سفری مسئولانه به نواحی طبیعی و کشاورزی، حفاظت از آن و بهبود بخشیدن به زندگی مردم منطقه است؛ و توجه به ظرفیتهای طبیعی و فرهنگی موجود در روستاها نقش مهمی در تجدید حیات روستاها، ایجاد اشتغال و درآمد برای روستاییان، حفاظت از میراث طبیعی، تاریخی و فرهنگی و در نهایت، توسعه یکپارچه و پایدار روستایی دارد. تحقیق حاضر، با هدف بررسی آثار بومگردی کشاورزی بر توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی در مناطق روستایی سیستان، از نوع تحقیقات توصیفی بود و دادههای پژوهش بهصورت پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه گردآوری شد. جامعه آماری تحقیق تمامی خانوارهای ساکن و کارشناسان مربوط در مکانهای دارای ظرفیت بومگردی در منطقه سیستان بودند، که پرسشنامهها با استفاده از روش نمونهگیری نظاممند بین آنها توزیع شد. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرات متخصصان بررسی و پایایی مربوط به ابزار سنجش با استفاده از آلفای کرونباخ در محدودة 742/0 تا 953/0 محاسبه شد. نتایج نشان داد که بومگردی کشاورزی باعث بهبود شاخصهای توسعه اجتماعی، اقتصادی و زیستمحیطی در منطقه میشود.
Agricultural ecotourism tends to be a responsibility-based journey to natural and agricultural areas, their protect and the improvement of the lives of local people; in addition, paying attention to the natural and cultural capacities of villages plays an important role in revival of villages as well as creating employment and income for the rural people, protecting natural, historical and cultural heritage and ultimately, realizing an integrated and sustainable rural development. This study aimed at investigating the effects of agricultural ecotourism on economic, social and environmental development in rural areas of Sistan in Iran. It was a descriptive research, the data of which were surveyed through questionnaires and interviews. The statistical population included all the households and related experts in places with ecotourism capacity in the region, by distributing the questionnaires in a systematic sampling method. Validity of the questionnaire was calculated using experts' opinions and reliability of the instrument was calculated using Cronbach's alpha within the range of 0.742-0.953. The study results showed that the agricultural ecotourism improved the social, economic and environmental indicators as well as the quality of life in the region.
خلاصه ماشینی:
بررسي آثار بومگردي کشاورزي بر توسعه اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي در مناطق روستايي سيستان آيت اله کرمي ١، نادر باراني ٢، آذر اسکندري 3 تاريخ دريافت : ١٣٩٦/٩/٢٠ تاريخ پذيرش: ١٣٩٧/٧/٢٥ چکيده بومگـردي کشـاورزي سـفري مسـئولانه بـه نـواحي طبيعـي و کشـاورزي، حفاظـت از آن و بهبـود بخشيدن به زندگي مردم منطقه است ؛ و توجه به ظرفيت هاي طبيعي و فرهنگي موجود در روسـتاها نقش مهمي در تجديد حيات روستاها، ايجاد اشتغال و درآمد براي روسـتاييان، حفاظـت از ميـراث طبيعي ، تاريخي و فرهنگي و در نهايت ، توسعه يکپارچه و پايدار روستايي دارد.
بـومگـردي يک مسافرت و ديدار زيست محيطي مسئولانه به مناطق طبيعي نسـبتا دسـت نخـورده بـوده و هدف آن لذت بردن و استفاده از طبيعت (و هر پديده فرهنگي همـراه آن چـه در گذشـته و چه در حال) است که باعث تقويت منابع شده و داراي تأثيرات منفي انـدک اسـت و باعـث فعال شدن جمعيت هاي محلي مي شود و از نظر اجتماعي - اقتصادي، براي آنهـا مفيـد اسـت (٢٠٠٦ ,Nistoreanu).
نمونه گيري پژوهش براي گروه نخبگان محلي و مردم ساکن در مناطق گردشگري سيستان به روش نمونه گيـري نظـاممنـد بـوده اسـت ، بـدين صـورت کـه در هـر دهستان، با استفاده از نظر و ديدگاه کارشناسان منطقه ، اماکن کشاورزي داراي ظرفيت هـاي گردشگري انتخاب شده و به صورت انتسـاب متناسـب پرسشـنامه در بـين نخبگـان محلـي و روستاييان در پنج روستاي منتخب تکميل شده است (جدول ١).