چکیده:
هدف از پژوهش حاضر، تعیین نقش واسطه ای خودشفقت ورزی در رابطه بین کمالگرایی و بهزیستی فضیلت گرا بود. بدین منظور 210 دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه شیراز با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. شرکت کنندگان، به مقیاس تجدید نظر شده تقریبا کامل (اسلینی و همکاران ، 2001)، مقیاس خود شفقت ورزی (نف، 2003) و مقیاس بهزیستی فضیلت گرا (واترمن و همکاران، 2010) پاسخ دادند. داده ها به روش تحلیل مسیر و با استفاده از نرم افزار Amos تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مؤلفة استاندارد (به عنوان کمالگرایی سازگارانه) اثرمثبت و مؤلفة تفاوت (به عنوان کمالگرایی ناسازگارانه) اثر منفی بر بهزیستی فضیلت گرا دارد. خودشفقت ورزی نقش واسطه ای در رابطه بین مؤلفة تفاوت کمال گرایی و بهزیستی فضیلت گرا نشان داد. بر اساس این نتایج، خود شفقت ورزی میتواند به عنوان مانعی در برابر اثر منفی کمال گرایی ناسازگارانه بر بهزیستی فضیلت گرا در نظر گرفته شود.
In the present study, the mediating role of self-compassion in the relationship between perfectionism and eudaimonic well-being was investigated. To do so, 210 Master students from Shiraz University were selected through multistage random cluster sampling method. Participants answered to Almost-Perfect-Scale-Revised, (Slaney et al, 2001), Self-Compassion Scale (Neff, 2003), and Eudaimonic Well-being Scale (Waterman et al, 2010). Data were analyzed using path analysis through Amos software. Results showed that standard component (as adaptive perfectionism) has a positive effect, and discrepancy component (as maladaptive perfectionism) has a negative effect on eudaimonic well-being. Self-compassion showed a mediating role in the relationship between discrepancy component of perfectionism and eudaimonic well-being. In the base of these results, self-compassion can be considered as a buffer against the negative impact of maladaptive perfectionism on eudaimonic well-being.
خلاصه ماشینی:
رابطه بين کمال گرايي و بهزيستي فضيلت گرا: نقش واسطه اي خودشفقت ورزي o The Mediating Role of Self-Compassion in the Relationship between Perfectionism and Eudaimonic o فرزانه يزداني * دکتر راضيه شيخ الاسلامي * چکيده هدف از پژوهش حاضر، تعيين نقش واسطه اي خودشفقت ورزي در رابطه بين کمال گرايي و بهزيستي فضيلت گرا بود.
ميانگين ، حداقل و حداکثر نمره در مولفه هاي کمال گرايي، بهزيستي فضيلت گرا و خودشفقت ورزي متغير ميانگين انحراف معيار حداقل نمره حداکثرنمره تفاوت 17/45 46/23 12 84 کمال گرايي نظم 4/05 23/06 7 28 استاندارد 5/55 39/94 21 49 خودشفقت ورزي ٧٣/٦٠ ١٣/٧٠ 33 104 بهزيستيفضيلت گرا ٨٧/٦٠ ١٣/٤٣ 53 116 به منظور بررسي رابطه بين متغيرهاي پژوهش از ضريب همبستگي پيرسون استفاده شد که نتايج آن در جدول ٢ آمده است .
در اين تحليل ، مؤلفه هاي کمال گرايي به عنوان متغير برونزاد، خودشفقت ورزي به عنوان متغير واسطه اي و بهزيستي فضيلت گرا به عنوان متغير درونزاد در نظر گرفته شده است .
کمال گرايي سازگارانه (استاندارد) 0/31* خود شفقت ورزي 0/25* بهزيستي فضيلت گرا R2=0/42 R2=0/25 -0/50* -0/40* کمال گرايي ناسازگارانه (تفاوت ) *p < 0/01 شکل ٢: مدل نهايي پژوهش شاخص هاي برازش مدل در جدول ٥ گزارش شده است .
اين يافته ، با نتايج پژوهش هاي پيشين مبني بر ارتباط منفي بين کمال گرايي ناسازگارانه و خودشفقت ورزي (براي مثال ، نف ، ٢٠٠٣الف ) همسو است .
نتايج پژوهش نشان داد که خودشفقت ورزي در رابطۀ بين مؤلفه تفاوت کمال گرايي و بهزيستي فضيلت گرا نقش واسطه اي معنادار دارد.