چکیده:
سازمانهای بینالمللی میتوانند امر دموکراتیزه شدن را ترویج کنند، اما دقیقا چگونه میتوانند به این هدف دست پیدا کنند؟ استدلال ما این است که به منظور ارزیابی تاثیر سازمانهای بینالمللی بر دموکراتیزه شدن، باید بتوانیم بین اجتناب از بازگشت حکومتهای خودکامه و ترویج تثبیت دموکراسی تمایز قائل باشیم. در حالیکه سازمانهای بینالمللی نمیتوانند مستقیما جلوی بازگشت حکومتهای خودکامه را در دموکراسیهای تثبیت نشده بگیرند، آنها میتوانند از طریق ایجاد ظرفیت این احتمال را افزایش دهند که دموکراسی انتقالی تثبیت شود. تحلیلی تجربی از گذار حکومتهای دموکراتیک از سال 1965 تا 2001 میلادی در حقیقت این فرضیه را تایید میکند که سازمانهای بینالمللی تثبیت دموکراسی را بدون جلوگیری از بازگشت حکومتهای اقتدارگرا در دموکراسیهای تثبیت نشده ترویج میکنند. در ضمن متوجه شدهایم که سازمانهای بینالمللی مهمترین عامل برای تثبیت دموکراسیهای انتقالی در شرایط سخت هستند که توسط سابقه تاریخی حکومتهای دیکتاتوری نظامی ایجاد شدهاند.
International organizations can promote democratization, but how exactly can they achieve this goal? We argue that in order to assess the impact of international organizations on democratization, we must be able to distinguish between avoiding the return of authoritarian regimes and promoting the establishment of democracy. While international organizations cannot directly prevent the return of authoritarian regimes to unsustainable democracies, through capacity building they can increase the likelihood that transitional democracy will be established. An empirical analysis of the transition of democratic governments from 1965 to 2001, in fact, confirms the hypothesis that international organizations promote the establishment of democracy without preventing the return of authoritarian regimes to unestablished democracies. We have also noticed that international organizations are the most important factor in the establishment of transitional democracies in the difficult circumstances created by the historical background of military dictatorial regimes.
خلاصه ماشینی:
چطور سازمانهای بینالمللی از دموکراتیزه شدن حمایت میکنند (اجتناب از بازگشت حکومتهای اقتدارگرا یا ترویج تحکیم دموکراسی؟) آرزو روانستان چکیده سازمانهای بینالمللی میتوانند امر دموکراتیزه شدن را ترویج کنند، اما دقیقاً چگونه میتوانند به این هدف دست پیدا کنند؟ استدلال ما این است که به منظور ارزیابی تأثیر سازمانهای بینالمللی بر دموکراتیزه شدن، باید بتوانیم بین اجتناب از بازگشت حکومتهای خودکامه و ترویج تثبیت دموکراسی تمایز قائل باشیم.
» در حالیکه محققان در زمینه سیاستهای تطبیقی، اقتصاد سیاسی داخلی و دارای گذار دموکراتیک را بررسی کردهاند، آنها در کنار محققان روابط بینالملل نیز تصدیق میکنند که بازیگران عرصه بینالملل خصوصاً سازمانهای بینالمللی در تغییر شکل سیاسی موفق بسیار موثر و مهم هستند؛ اما چگونه سازمانهای بینالمللی گذار دموکراتیک را ترویج میکنند؟ در حالیکه تحقیقات قبلی نشان دادند که دموکراتیزه شدن از بالا از طریق سازمانهای بینالمللی میتواند از گذار دموکراتیک حمایت کند، اما محققان اطلاعات کمی درباره نحوه کار این فرآیند دارند.
چگونه عضویت در سازمانهای بینالمللی از انتقال دموکراتیک پشتیبانی میکند استدلال ما این است که سازمانهای بینالمللی میتوانند تثبیت دموکراتیک را ترویج کنند، ولی آنها نمیتوانند جلوی بازگشت حکومتهای اقتدارگرا را در دموکراسیهای انتقالی بگیرند.
بدین لحاظ، این انتظار وجود دارد که عضویت در سازمانهای بینالمللی تثبیت دموکراتیک را در دولتهای درحال دموکراتیزه شدن تسهیل کند که از نقصهای گسترده حکومت نظامی قبلی رنج میبرند.
در حالیکه مزیتهای عضویت در سازمان بینالمللی برای دموکراتیزه شدن تا حد زیادی مشروط است، کمک خارجی میتواند از تثبیت دموکراتیک پشتیبانی کند اما مانع بازگشت حکومتهای اقتدارگرا نیست.
” American Journal of Political Science 44, no.