چکیده:
هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر، شناسایی پدیدهی بدبینی دانشجویان آموزش از راه دور، بهمنظور ایجاد یک چارچوب مفهومی و توسعهی مبانی نظری آن بود. روش: این پژوهش از نوع پژوهشهای کیفی است که با استفاده از رویکرد مبتنی بر پدیدارشناسی توصیفی انجام گرفت. مشارکتکنندگان در این پژوهش 18 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر تهران در مقاطع کارشناسی، کارشناسیارشد و دکتری تخصصی در سال تحصیلی 1396-1395 بودند. انتخاب مشارکتکنندگان بر حسب تجربه و نیز آشنایی کلی با موضوع صورت گرفت. دادهها از طریق مصاحبه، به روش هدایت کلیات و بهصورت نیمه ساختاریافته، گردآوری شد و تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. دادهها با استفاده از روش تحلیل محتوای استقرایی در سه سطح باز، محوری و گزینشی تحلیل شد. یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که 54 نشانگر شناسایی شده در چهار بعد بدبینی نسبت به استاد، بدبینی نسبت به دانشگاه، بدبینی اجتماعی و بدبینی شخصیتی تبیین و دستهبندی شد. نتیجهگیری: بدبینیتحصیلی دانشجویان یک عامل مهم و تأثیرگذار در شرکت و تکمیل دورههای آموزش از راه دور است که نیازمند شناسایی و بررسی است.
Aim: The aim of present research is to identify indicators of cynicism among the students of Distance Learning, In order to create a conceptual framework and develop its theoretical foundations. Method: This qualitative research was conducted using a descriptive phenomenological approach. Participants in this study included 18 undergraduate, postgraduate and Ph. D. Students from Payame Noor University in academic year of 1395-1396. The selection of contributors was based on experience and general familiarity with the subject. The data were collected by semi-structured, interview, and general guidance methods and it continued until theoretical saturation. The data analysis using the inductive content analysis method was conducted in three open, axial and selective levels. Findings: The findings showed that 54 indicators can be identified and categorized in four dimensions of cynicism toward the Professor, cynicism toward university, social cynicism and personal cynicism. Results: Students' cynicism is an important and influential factor in the company and the completion of distance education courses, which requires identification and reviewed.
خلاصه ماشینی:
واکاوي پديده بدبيني تحصيلي دانشجويان آموزش از راه دور: شناسايي نشانگان و ابعاد به روش کيفي The Educational Cynicism Among the students of Distance Learning: Identification of Indicators and Dimensions of Quality Research سکينه اشرفي ١*، حسن رضا زين آبادي ٢ دريافت مقاله : ١٣٩٧/١٠/٠٦ پذيرش مقاله : ١٣٩٨/١١/٢٨ چکيده هدف : هدف اصلي پژوهش حاضر، شناسايي پديده ي بدبيني دانشجويان آموزش از راه دور، به منظور ايجاد يک چارچوب مفهومي و توسعه ي مباني نظري آن بود.
بدبيني ٤ به طور عام يک ويژگي شخصي و ذاتي است که به طورکلي به ادراکهاي منفي درباره رفتار انسان اشاره دارد (نير و کاملنبهن ٥، ٢٠١٠) همچنين بدبيني يک پاسخ دفاعي است زيرا ميتواند از فرد در مقابل احساسات شديد دفاع کند و آن ها را براي شکست هاي اجتناب ناپذير آماده کند (ابراهيم ٦، ٢٠٠٠) در کتاب آسيب شناسي روزنهان و سليگمن ٧ (١٣٩١) بدبيني نوعي اختلال شخصيتي پارانوئيدي ٨ است که به عنوان مشکوک، محتاط و گوش به زنگ بودن فرد نسبت به ديگران براساس اين عقيده که ديگران قصد آسيب رساندن به او را دارند، تعريف شده است .
پژوهش ها حاکي از آن است که بدبيني بر عملکرد تحصيلي دانشجويان (بدري گرگري، مصرآبادي، پلنگي و فتحي، ١٣٩١) تأثير گذاشته و باعث احساس کارآمدي پايين (احساس عدم شايستگي به عنوان يک دانشجو)؛ انگيزه يادگيري پايين و خود-ارزيابي منفي (رستم اوغلي و خشنودنياي چماچايي، ١٣٩١)؛ کاهش پيشرفت فردي و فرسودگي تحصيلي (وي، ونگ و مکدونالد، ٢٠١٥)؛ عملکرد ضعيف ، نارضايتي، کم کاري و صرف نظر کردن عمدي از تلاش فيزيکي و رواني در جهت يادگيري (بروکوي، کارلسون ، جونز و برينت ٢، ٢٠٠٢) و ترک تحصيل آن ها (بسک و سلملا-ارو، ٢٠١٣) شده است .