خلاصه ماشینی:
در يك نگاه كلي, معارف اسلامي به سه بخش, دسته بندي مي شود: اعتقادي ـ فكري اخلاقي ـ سلوكي عبادي ـ مناسكي در حوزه دانشهاي ديني, براي هر بخش از معارف, دانش خاصي شكل گرفته كه به ترتيب عبارتند از: كلام و الهيات اخلاق و عرفان فقه و حقوق در اين كه كدام دانش, نسبت به دانش ديگر, برتري دارد و پيش است و بايد در نظام تعليم و تعلّم, جايگاه برتري بيابد و يا آن كه هرسه در يك رديف قرار دارند و از همساني برخوردارند و بايد همبرابر يكديگر فهم و نشر شوند, جاي درنگ و نظر است.
از اين روي, گسترش بُعد عقيدتي بعثتهاي انبياء, از حياتي ترين و مشكل ترين مسائل تاريخ مذهب به شمار مي آيد; زيرا دوري از شناختنِ عقايد و تفسير صحيح آن, موجب پيدايش و پيشرفت مكتبهاي كفر و شرك و نفاق مي شود و در نهايت زمينه ساز اسارت انسان در بند حاكميت كفر زمان) مجله حوزه در نگاه اول, گزاره هاي اعتقادي ـ كلامي كه براي فضاي فكري پس از انقلاب اسلامي, سازوار و درخور بحث بود و ضرورت بازنگري داشت, در سرلوحه كار و برنامه خود قرار داد.
)6 نگاهي كلي و تحليلي به اين بخش از مطالب, روشن مي كند كه طرح اين گونه مسائل و مباحث از معارف ديني, اگرچه هميشه و در هر شماره از مجله امكان پذير است; اما پرداختن به آنها در دهه آغازين انقلاب اسلامي, به لحاظ موجوديت و فعاليت گروه هاي الحادگرا و التقاطي و ايجاد درگيريها و برخوردهاي فكري و عملياتي با مسلمانان و نظام اسلامي, افزون بر روشنگري در حوزه معرفت ديني, به واقع, مباحث و مطالبي راهبردي و استراتژيك براي جامعه و نظام نوپاي اسلامي تلقي شده و ناظر به عينيتهاي ديني ـ اجتماعي بوده است.