چکیده:
مقدمه: با توجه به اینکه درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی در میان انواع اختلل های اضطرابی و افسردگی کاربرد فراوانی دارد و بیشتر مطالعات صورت گرفته بر روی نمونه های بالینی بزرگسال انجام شده است، بنابراین، این مطالعه با هدف بررسی تاثیر کاربرد درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن در کاهش علئم آسیب شناسی روانی در نوجوانان انجام گرفت .
روش : این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بوده و ١٠٠ نفر از دانش آموزان به شیوه نمونه گیری غیر تصادفی انتخاب و با روش جایگزینی تصادفی در چهار گروه کنترل و آزمایش قرار گرقتند. هر چهار گروه پرسشنامه R-90-SCL را تکمیل کردند و دو گروه آزمایش، تحت آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند. بعد از آموزش نیز هر چهار گروه دوباره پرسشنامه R-90-SCL را تکمیل نمودند. در انتها داده ها جمع آوری و از طریق نرم افزار 20-SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس چند متغیره بررسی تاثیر آموزش بر کاهش علئم نشانگان بالینی شش متغیر نشان داد که تفاوت بین دو گروه معنی دار است )٠/٠٦≥p( و ٢٥ درصد کل واریانس ها یا تفاوتهای فردی در شکایت جسمی، ٦ درصد در حساسیت در روابط متقابل، ٣٢ درصد در افسردگی، ٣٤ درصد در اضطراب ، ١6 درصد در پرخاشگری و ٠٠٠٨ درصد در پارانویید مربوط به عضویت گروهی بود.
نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که آموزش مبتنی بر ذهن آگاهی منجر به کاهش نشانگان بالینی می شود.
خلاصه ماشینی:
بررسي اثر بخشي درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي بر نشانگان باليني دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر اردل صادق نظري کارشناسي ارشد، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد شهرکرد، شهرکرد، ايران چکيده مقدمه : با توجه به اينکه درمان شناختي مبتني بر ذهن آگاهي در ميان انواع اختلال هاي اضطرابي و افسردگي کاربرد فراواني دارد و بيشتر مطالعات صورت گرفته بر روي نمونه هاي باليني بزرگسال انجام شده است ، بنابراين ، اين مطالعه با هدف بررسي تأثير کاربرد درمان شناختي مبتني بر حضور ذهن در کاهش علائم آسيب شناسي رواني در نوجوانان انجام گرفت .
يافته ها: نتايج تحليل کواريانس چند متغيره بررسي تاثير آموزش بر کاهش علائم نشانگان باليني شش متغير نشان داد که تفاوت بين دو گروه معني دار است (٠٠٥≥p) و ٢٦ درصد کل واريانس ها يا تفاوتهاي فردي در شکايت جسمي، ٥ درصد در حساسيت در روابط متقابل ، ٣٢ درصد در افسردگي، ٣٧ درصد در اضطراب ، ١٦ درصد در پرخاشگري و ٠,٠٨ درصد در پارانوييد مربوط به عضويت گروهي بود.
نتايج آزمون لوين مقايسه واريانسهاي دو گروه در شش بعد (به تصویر صفحه رجوع شود) مطالعه نتايج تحليل کواريانس چند متغيره بررسي تاثير آموزش بر کاهش نشانگان باليني شش متغير (شکايت جسماني، حساسيت در روابط ، افسردگي، اضطراب ، پرخاشگري و پارانوييد) نشان داد که تفاوت بين شش متغير در دو گروه معني دار است (٠٠٥≥p) و ميزان تفاوتها به ترتيب (٠/٢٦، ٠/٥، ٠/٣٢ ،٠/٣٧ ،٠/١٦ ، ٠/٠٨ ) مي باشد.
نتايج اين مطالعه با نتايج مطالعات Teasdale و همکاران [٥]، [٦] Schulman،Sukhodolsky و همکاران [٧]، Kenny and Williams [٨]، Paterniti [٩]، Bogels [١٠] و Mathew و همکاران [١١]، همسو مي باشد.