چکیده:
روند صعودی بینالمللی شدن قراردادها علیالخصوص قراردادهای تجاری بینالمللی نیاز به تصویب قوانین در هماهنگ با دیگر نظامهای حقوقی شناخته شده میباشد.بدین بیان که برای جلوگیری از مشکلات ناشی از متفاوت بودن شیوهها و روشها در تنظیم مقررات تجاری بینالمللی، هماهنگسازی مقررات داخلی با تصویب قوانین و دیگر راهکارها اکری ضروری و مسلم میباشد. مشکلات و مسائل مربوط به ضمانت اجراهای تعهدات قراردادی از سلسله مطالب ماهوی هستند و مهم ترین بخش هم در قراردادها ضمانت اجرا میباشد که در اصول یونیدروا تشریح گردیده ضمانت اجراهایی که در اکثر نظامهای حقوقی در صورت نقض تعهدات قراردادی میتوان به آنها متوسل شد از سه مقوله خارج نیستند. بدوا زیان دیده میتواند اجرای عین تعهدات قراردادی را از متعهد مطالبه نماید. دوم متعهدله میتواند جبران جایگزین را از متعهد درخواست کند که معمولاً از طریق پرداخت پول صورت میپذیرد و در نهایت میتواند قرارداد را فسخ نماید که این مقاله به دنبال بررسی فسخ قرارداد در حقوق ایران بامطالعه تطبیقی با اصول قراردادهای تجاری بینالمللی برآمده که مطابق مقاله صورت پذیرفته، علیرغم وجود شباهتهای زیاد بین این دو، تفاوتهایی نیز مشاهده می گردد که چندانمهم نیستند و میتوان با استفادهاز نهادهایدیگر در حقوقایران ان تفاوتها را تعدیل نمود.
خلاصه ماشینی:
(اخلاقی، پیشین، ص 239) با عنایت بر موارد فوق الذکّر میتوان نتیجه گرفت که اصول یونیدروا از یک طرف به استحکام و ثبات قرارداد اهمیت داده است و از طرف دیگر در صورت نقض اساسی تعهدات از سوی متعهد، متعهدله را مجبور به مطالبه اجرای عین تعهد از دادگاه نمینماید بلکه در این موارد اختیار فسخ را به متعهدله میدهد از طرف دیگر بنابر مطالب پیش گفته اعطای حق فسخ به متعهدله را زمینهای برای متضرر شدن متعهدی که مقدّمات تعهدات قراردادی را انجام داده است قرار نمیدهد بلکه اگر علیرغم سپری شدن زمان انجام تعهد در تعهداتی که زمان قید تعهد نیست و در خارج از زمان انجام تعهد، متعهد میتواند با اجرای آن انتظارات متعهدله از قرارداد را برآورده سازد، اجازه فسخ را به متعهدله نمیدهد و صرفاً ایشان را جایز به گرفتن خسارت تأخیر در انجام تعهد میداند.
» در اصول حقوق قراردادهای اروپا، اگر برای اجرای تعهداجلی معین شده باشد و داخل در ظرف زمانی قراردادی، متعهد به تعهد خود عمل نکند، پس از آن متضرر میتواند قرارداد را فسخ نماید که این موضوع در موارد 9:302 و (1) 9:302 مورد اشاره قرار گرفته است و این ضمانت اجرا، تنها زمانی قابل اعمال است که عمل خود متعهد له، باعث عدم اجرای تعهد در زمان قراردادی نباشد.
2-3-فسخ قرارداد به دلیل انقضای مهلت اضافی در اصول حقوق قراردادهای اروپا اعطای مهلت اضافی برای انجام تعهد در اصول حقوق قراردادهای اروپا در بند اول از ماده 106: 8 مورد اشاره قرار گرفته است که مقرر می دارد: «در صورت عدم اجرای تعهد،زیان دیده میتواند یک مهلت اضافی مازاد بر زمان قراردادی به مشهد اعطا نماید.