چکیده:
در اثر تحولات ناشی از انقلاب صنعتی و به اقتضای شرایط، کار در طول شبانهروز تبدیل به جزئی از زندگی افراد شد. باتوجهبه آثار مخرب انجام کار در شب بر سلامت کارگران و بهخصوص آسیبپذیرترین آنها یعنی زنان و کودکان، موضوع کار در شب از زمان تأسیس سازمان بینالمللی کار، در کانون توجه قرار گرفت و سازمان کوشید با تصویب اسناد متعدد و تعیین برخی بایدها و نبایدها به رویکرد حمایتی خود از کارگران، درزمینة انجام کار در شب نیز جامة عمل بپوشاند. مقالة حاضر، چگونگی حمایت از کارگران درمقابل آسیبهای ناشی از کار شب در موازین بینالمللی کار را در مقاطع گوناگون موردبررسی قرار میدهد. نتایج این بررسی نشان میدهد که سازمان، با اتخاذ رویکردهایی نسبتاً متفاوت در گذر زمان کوشیده اصل حفاظت از این کارگران را تضمین کند و درنهایت با تدوین سندی عامالشمول با وضع مجموعهای از حداقل استانداردها در پی این هدف بوده است.
After industrial revolution and in light of its effects, hours of work have been changed and night work became common. Considering consequences of night work on worker’s live especially the most vulnerable among them (children and women) ILO (International Labour Organization) focused on it and attempted to protect workers by adopting many instruments in which protection measures has been introduced. This article aims to study the evolution of ILO standards towards night work at various time periods. Results show that the International Labour Law has adopted different approach to protect workers toward night work and finally by adopting a convention (convention No. 171) related to all workers, seeks to ensure a set of standards to realize this goal.
خلاصه ماشینی:
به اين ترتيب به نظر ميرسد سازمان بين المللي کار معيارهايي را که در سال هاي پيش و به ويژه مقاوله نامه ٨٩ براي انجام کار در شب مقرر کرده بود، همچنان حفظ کرده اما با تصويب پروتکل الحاقي ١٩٩٠ انعطاف بيشتري را براي آن معيارها پذيرفته است ؛ چراکه اگرچه ممنوعيت انجام کار در شب به دليل تأثيرات منفي که بر سلامت جسمي و روحي افراد ميگذارد در اغلب موارد موجه است ليکن برخي ضرورت ها آن را اجتناب ناپذير ميسازد.
اين توصيه نامه در ماده ١ بيان ميکند که هر عضو از سازمان بين المللي کار که اقدام به تنظيم قرارداد کار براي افراد زير ١٤ سال در مشاغل کشاورزي در طول شب ميکند بايد قرارداد را به گونه اي تنظيم کند که مطمئن باشد کودکان از يک دوره استراحت متناسب با نيازهاي فيزيکي خود بهره مند ميشوند که درهرحال نبايد کمتر از ١٠ ساعت باشد.
همچنين سازمان بين المللي کار توجه ويژه اي به بحث آموزش کارگران در قبال انجام کار در شب داشته است و در توصيه نامه شماره ٢٦٦٤ که در سال ١٩٣٩ درمورد کار در شب در حمل ونقل جاده اي تصويب شد، اشعار ميدارد که بايد کلاس هاي خاصي براي حمل ونقل جاده اي ترتيب داده شود و همه هزينۀ اين کلاس ها را کارفرما بايد طبق مقررات بپردازد.