چکیده:
هدف تاسیس دولت صفوی 907 هجری، باعث ایجاد رقابت شدید مذهبی بین ایران و عثمانی شد. از آنجایی که بیشتر
هواداران صوفی صفوی در منطقة آناطولی قرار داشتند؛ این امر اختلافات ایران و عثمانی را بیشتر دامن میزد. چرا که عثمانی
پژوهش نقش منطقة سوق الجیشی آناطولی بر روابط مذهبی دو کشور است؟ در این راستا این فرضیه مطرح میشود که
آناطولی بهعنوان یک منطقة مشترک بین دو حکومت که در خاک عنمانی بوده اما تفکرات شیعی در آن برقرار بودء با قدرت
گیری صفویه بهعنوان یک عامل خطر برابر عثمانی قد علم کرد. با این شرایط میتوان دریافت که پس از ایجاد مشکلات عدیده
برای دو طرف. دولت عثمانی برای رهایی از این مشکل جنگ تمامعیار چالدران را بر شاه اسماعیل صفوی تحمیل کرده و
درنهایت پیروز گشت.
The establishment of the Safavid government in 907 AH prompted intense religious rivalry between Iran and the
Ottoman Empire. Since most Safavid Sufi advocates were in the Anatolian region, this made Iran and Ottoman
disagreements more intense. Ottoman, in addition to the security of the borders of his country, had the political
and religious knowledge of the Safavid kings. The main issue facing the research is the role played by the
Anatolian sovereignty region on the religious relations of the two countries? In this regard, it is hypothesized that
Anatolia, as a common area between the two governments that existed in the Ottoman lands, but Shi'ite thought,
was strengthened by the Safavid uprising as a risk factor for the Ottoman Empire. With these conditions, it can
be seen that after causing many problems for both sides, the Ottoman government imposed on the Shah Isma'il
Safavi a full-fledged war on this issue and, finally, defeated it.
خلاصه ماشینی:
مسألة اصلی در پیش روی پژوهش نقش منطقة سوق الجیشی آناطولی بر روابط مذهبی دو کشور است؟ در این راستا این فرضیه مطرح میشود که آناطولی بهعنوان یک منطقة مشترک بین دو حکومت که در خاک عثمانی بوده اما تفکرات شیعی در آن برقرار بود، با قدرت گیری صفویه بهعنوان یک عامل خطر برابر عثمانی قد علم کرد.
سوال صلی در این پژوهش نقش سرزمین آناطولی بهعنوان یک نقطة کلیدی و با اهمیت در روابط دو کشور ایران و عثمانی می باشد؟ و همچنین تاثیر مذاهب تشیع و تسنن بهعنوان دو مذهب رسمی و پر طرفدار بین مردم و جامعة دو حکومت چه بود؟ بر این اساس میتوان به این فرضیه رسید که، با رسمی شدن مذهب تشیع در ایران، شاه اسماعیل خواهان رواج این مذهب در قلمرو عثمانی بود و سرزمین آناطولی بهعنوان محل تبلیغ و کانون تحریک شیعیان آن منطقه بود.
این تصمیم و اقدامات شاه اسماعیل و یاران او در سرزمین آناطولی که سلاطین عثمانی آن را جزو خاک سرزمین خویش می دانستند، باعث ایجاد تشنج و تصادمات فراوان در آن منطقه بین دو حکومت شد که مشکلات متعدد ویرانی ها و قتل عام و نابسامانی در آن سرزمین شد.
با قدرت یابی شاه اسماعیل در ایران، فعالیت صوفیان طرفدار صفوی در خاک عثمانی افزایش یافت که به علت آشکار شدن خطر سیاسی و نظامی برای دولت عثمانی از سوی صفویان، سلطان سلیم در پی مقابله با آنها برآمد و جلوی مهاجرتشان را به ایران گرفت.