چکیده:
آموزش تلفیقی مدلی از یادگیری است که در آن با تاکید بر روی کیفیت یادگیری و با بهکارگیری فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی به برنامهریزی آموزشی میپردازد. مطالعات بسیاری نشان دادهاند که آموزش تلفیقی هم یک مدل یادگیری اثـربخش و هـم یـک انتخاب مناسب برای دانش آموزان است، برنامهای است که در آن روشهـای مختلـف ارائه بـرای بهینه کردن پیامدهای یادگیری و کاهش هزینههای آموزشی استفاده مـیشـود. این مقاله با روشی کتابخانهای و با بررسی متون و پژوهشهای صورت گرفته ضمن بررسی تعاریف و مفاهیم آموزش تلفیقی، اهداف و اصول یادگیری تلفیقی، مزایا و مشکلات آموزش تلفیقی را مورد بحث و بررسی قرار میدهد.
خلاصه ماشینی:
مطالعات بسیاري نشان دادهاند که آموزش تلفیقی هم یک مدل یادگیري اثـربخش و هـم یـک انتخاب مناسب براي دانش آموزان است، برنامهای است که در آن روشهـاي مختلـف ارائه بـراي بهینه کردن پیامدهاي یادگیري و کاهش هزینههای آموزشی استفاده مـیشـود.
با مشاهده شکستهای حاصل از اولین تجربیات آموزش های الکترونیکی، و البته با درک ویژگیهای برجسته ی این تجهیزات، دانشگاهها به یک رویکرد تلفیقی از آموزش روی آوردند که از ترکیب آموزش الکترونیکی و حضوری ایجاد می شود و قصد دارد تا از مزیت های غیر قابل جایگزین هر یک از این دو شیوه برای طراحی یک مدل با کیفیت بالاتر یادگیری بهره ببرد.
آموزش تلفیقی به صورت ترکیبی از آموزش حضوری و آموزش الکترونیکی تعریف شده است، که در آن از فناوریهای اطلاعات و ارتباطات و همچنین ارائه کلاس های حضوری برای یادگیری جویندگان علم استفاده می شود.
با توجه به پیشرفتهایی که در زمینه فن آوری های آموزشی به وقوع پیوسته و جاذبه هایی که یادگیری بر خط برای افراد و موسسات آموزش عالی در کشور ما ایجاد کرده است،دانشگاهها و موسسات آموزش عالی در کشور ما و به خصوص نظام آموزش عالی،به سمت استفاده و کاربرد یادگیری بر خط حرکت می کنند،ولی از یک طرف هنگامی که فن آوری هایی مانند یادگیری بر خط وارد معادله شوند،برنامه ریزان درسی با چالش مواجه می شوند و ورود این فناوریهای جدید تغییرات مهمی در ماهیت یادگیری دانشجویان به وجود می آورد.