چکیده:
عربستان سعودی در ۲۶ مارس ۲۰۱۵ با تشکیل ائتلافی از کشورهای عربی، تهاجم هوایی خود را علیه مردم یمن با ادعای حمایت از عبدربه منصور هادی، رئیس جمهور مستعفی این کشور، آغاز کرد. در این عملیات که در ماه نخست از آن به عنوان «توفان قاطعیت» و بعد از آن «بازگشت امید» نام برده می شود، امارات، بحرین و کویت متحدان عربستان سعودی را تشکیل داده و کشورهایی نظیر سودان، مصر، اردن در تحویل تسلیحات نظامی با ریاض همکاری می کنند. مقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و با بهره گیری از تئوری واقع گرایی تهاجمی به دنبال پاسخ به دو پرسش به هم پیوسته است. نخست، اهداف و دلایل عمده عربستان سعودی از تهاجم نظامی به یمن چه بوده است؟ و دوم این تهاجم چه پیامدهایی را برای عربستان سعودی به دنبال داشته است؟ فرضیه پژوهش این است که دلایل اصلی عربستان سعودی از حمله به یمن با هدف کاهش نفوذ شیعیان حوثی و به قدرت رساندن جریان های وابسته به خود در یمن و معمای امنیتی ناشی از نفوذ فزاینده قدرت منطقه ای جمهوری اسلامی ایران صورت گرفته است. یافته های پژوهش نیز حاکی از آن است که با گذشت حدود پنج سال از تهاجم نظامی عربستان سعودی به یمن، این کشور به اهداف اعلانی خود دست نیافته و تهاجم نظامی، پیامدهای منفی متعددی را برای عربستان به دنبال داشته است.
خلاصه ماشینی:
نخست ، اهداف و دلايل عمده عربستان سعودي از تهاجم نظامي به يمن چه بوده است ؟ و دوم اين تهاجم چه پيامدهايي را براي عربستان سعودي به دنبال داشته است ؟ فرضيه پژوهش اين است که دلايل اصلي عربستان سعودي از حمله به يمن با هدف کاهش نفوذ شيعيان حوثي و به قدرت رساندن جريان هاي وابسته به خود در يمن و معماي امنيتي ناشي از نفوذ فزاينده قدرت منطقه اي جمهوري اسلامي ايران صورت گرفته است .
يافته هاي پژوهش نيز حاکي از آن است که با گذشت حدود پنج سال از تهاجم نظامي عربستان سعودي به يمن ، اين کشور به اهداف اعلاني خود دست نيافته و تهاجم نظامي، پيامدهاي منفي متعددي را براي عربستان به دنبال داشته است .
کناره گيري علي عبدالله صالح در نتيجه اعتراضات سال ٢٠١٢ و تحميل عبدربه منصور هادي به عنوان رئيس جمهور يمن که با تصميم شوراي همکاري خليج فارس و حمايت آمريکا صورت گرفت به پايان تحولات اعتراضي در يمن منجر نشد و ناکامي دولت جديد در تقسيم قدرت ميان گروه هاي معترض نيز در عمل موجب افزايش تحرکات حوثيها شد.
عربستان در سال هاي گذشته در چارچوب رقابت ايران بر سر برتري منطقه اي به شدت از گسترش نفوذ جمهوري اسلامي در عراق و لبنان و بحرين و تشکيل آنچه که تحت عنوان «هلال شيعي» ناميده ميشود نگران بوده و تلاش کرده است که اين نفوذ را مهار کند.
همچنين سياست فعالانه اين کشور نسبت به تحولات جهان عرب به ويژه در مورد يمن ، نشان گر تلاش عربستان براي ايفاي نقش فعالانه در منطقه با هدف تغيير توازن قواي منطقه اي از دست رفته به سود خود است .