چکیده:
در مواجهه با افزایش جمعیت سالمندان، مددکاری اجتماعی سالمندی ظهور و گسترش پیدا کرده است. بهزیستن، رضایت از زندگی و عوامل تعیینکننده آن در میان سالمندان از موضوعات مهم و قابلتوجه در مددکاری اجتماعی سالمندی است. هدف از مقاله پیشرو، بررسی میزان رضایت از زندگی سالمندان و شناخت عوامل مؤثر بر آن است. دادهها با استفاده از اجرای پیمایش به شیوه نمونهگیری احتمالی چندمرحلهای در میان 600 سالمند 60 ساله و بالاتر ساکن در مناطق 22 گانه شهر تهران گردآوری شد. میانگین سنی سالمندان مورد بررسی حدود 70 سال بود، 17 درصد سالمندان بیسواد و 16 درصد تنها زندگی میکردند. نتایج بیانگر کاهش رضایت از زندگی در سالمندان همراه با افزایش سن است. نتایج تحلیل چندمتغیره نشان داد که متغیرهای وضعیت سلامت، حمایت اجتماعی، سن، وضعیت اشتغال، تحصیلات، و پایگاه اقتصادی- اجتماعی تأثیر معناداری بر میزان رضایت از زندگی سالمندان داشته و 37 درصد تغییرات آن را تبیین کردهاند. ازاینرو، وضعیت سلامتی نامناسب، کمبود حمایت اجتماعی و فقر منابع مالی تأثیری منفی بر رضایت از زندگی سالمندان دارند. بهطورکلی، حمایت اجتماعی خانواده و برنامهها حمایتی و رفاهی دولت میتواند نقش مهمی در افزایش نشاط و رضایت از زندگی در دوران سالمندی داشته باشد.
Along with population aging the gerontological social work, as a specialist area of social work practice, has become significant for research and policy. Well-being and life satisfaction among elderly are important and key issue in the gerontological social work. This article aims to assess the life satisfaction of the elderly and its related factors. The data were collected by a survey among 600 elderly aged 60 and over in the 22 districts of Tehran, who selected through a multistage probability sampling. The mean age of the elderly was 70 years old, 17% of the elderly were illiterate, and 16% of them lived alone. The results indicate a decrease in life satisfaction in the elderly with age. The results of the multivariate analysis revealed that health status, social support, age, employment status, education, and SES had a significant effect on life satisfaction of elderly people and explained 37% of variance in life satisfaction of elderly people. Hence, poor health statuses, lack of social support and poor financial resources have the greatest impact on the satisfaction of the elderly. Social protection of the family and government support and welfare programs can play an important role in increasing the happiness and life satisfaction in old age.
خلاصه ماشینی:
عوامل مؤثر بر میزان رضایت از زندگی سالمندان تهرانی نسیبه زنجری * ، اعظم الملوک الساق ** ، رسول صادقی *** ، مهسا نوری **** تاریخ دریافت : ١٣٩٧/١٢/١٨ تاریخ پذیرش: ١٣٩٨/٨/٤ چکیده در مواجهه با افزایش جمعیت سالمندان، مددکاری اجتماعی سالمندی ظهور و گسترش پیدا کرده است .
نتایج تحلیل چندمتغیره نشان داد که متغیرهای وضعیت سلامت ، حمایت اجتماعی، سن ، وضعیت اشتغال، تحصیلات، و پایگاه اقتصادی- اجتماعی تأثیر معناداری بر میزان رضایت از زندگی سالمندان داشته و ٣٧ درصد تغییرات آن را تبیین کردهاند.
ازاین رو، آزمون رابطه رضایت از زندگی سالمندان با حمایت اجتماعی، وضعیت سلامت و شرایط اقتصادی- اجتماعی زندگی در جامعه ایران (شهر تهران) موضوعی است که در این مقاله بدان میپردازیم .
تحلیل نتایج این مطالعات نشان داد؛ رضایت از زندگی سالمندان با عوامل جسمانی و رفتارهای مرتبط با سلامت (فردینژاد و احدی ١٣٩٢، نیکنامی و همکاران ١٣٨٩)، شرایط اجتماعی (برهانینژاد و همکاران ١٣٩٥، کیخسروی بیگ زاده و همکاران ١٣٩٤، باباپور و همکاران ١٣٩٣، باقرینسامی و همکاران ١٣٩٢)، معنویت و دینداری (مؤمنی و رفیعی ١٣٩٧، اصلانی و همکاران ١٣٩٦، رضاییشهسوارلو و همکاران ١٣٩٥، زاهدنژاد و همکاران ١٣٩٤، گلشاهی و همکاران ١٣٩٣، حاجیزاده و برغمدی ١٣٨٩) و عوامل اجتماعی- روانشناختی (قلیزاده و شیرانی ١٣٨٩، حاجیزادهمیمندی و همکاران ١٣٩١، صادقمقدم و همکاران ١٣٩٤، کرمی و همکاران ١٣٩٥، جهانگیرزاده و همکاران ١٣٩٥، جعفری و حسامپور ١٣٩٦، خیاط و همکاران ١٣٩٧) همبسته و مرتبط است .
نتایج نشان داد که رضایت از زندگی سالمندان به شدت از شرایط اقتصادی و اجتماعی، وضعیت سلامت و حمایت اجتماعی تأثیر میپذیرد.