چکیده:
تاخیر طولانی گزارش حسابرسی میتواند نشانگر تلاش بیشتر حسابرسان و کیفیت بالای حسابرسی باشد.
این در حالی است که تخیر ارائه گزارش حسابرسی ممکن است منجر به تخیر در اعلان سود» کاهش
آگاهی دهندگی سود و به تبع آن کاهش واکنش بازار گردد. از این رو سرمایه گذاران ترجیح میدهند
صورتهای مالی حسابرسی شده شرکت را در اسرع وقت در اختیار داشته باشند. از این رو هدف پژوهش
حاضر ارزیابی نقش مکانیزمهای تاثیرگذار بر تاخیر در گزارش حسابرسی در شرکتهای پذیرفته شده در
بورس اوراق بهادار تهران میباشد. در این تحقیق از چهار عامل سود آوری» توانایی بازپرداخت بدهیهاء
اندازه شرکت و اندازه موسسه حسابرسی به عنوان مکانیزمهای تاثیرگذار بر تخیر در گزارش حسابرسی
استفاده میشود. برای دستیایی به این هدف پژوهش» گزارشات مالی ۹۴ شرکت نمونه طی سالهای ۱۳۹۲
تا ۱۳۹۷ با استفاده مدل پانل پویا مورد بررسی وتجزیهوتحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمون فرضیات
تحقیق نشان داد که سود آوری و اندازه شرکتها دارای تاثیر منفی و معنادار بر تاخیر در گزارش حسابرسی
میباشند. علاوه بر این» توانایی بازپرداخت بدهیها تایر مثبت و معناداری بر تاخیر در گزارش حسابرسی
شرکتها دارد. اما تآثیر اندازه موسسه حسابرسی بر تخیر در گزارش از نظر آماری معنادار نمیباشد.
خلاصه ماشینی:
لذا با توجه به مطالب فوق الذکر، ميتوان سوال اصلي تحقيق را به اين صورت مطرح کرد که چه عواملي ميتواند بر ميزان تاخير در گزارش حسابرسي تاثيرگذار باشد؟ ٢- اهميت و ضرورت انجام پژوهش : ارائه به موقع گزارش هاي مالي يکي از مهم ترين ويژگيهاي کيفيت اطلاعات مالي شرکت ها است .
از سويي ديگر هر چه شرکت هاي مورد رسيدگي بزرگتر باشند مسلما حجم کار حسابرسي آنها بيشتر بوده و در نهايت گزارش حسابرس ديرتر مهيا مي گردد در اين تحقيق اندازه شرکت از طرق محاسبه لگاريتم طبيعي مجموع ارزش دفتري داراييهاي شرکت در پايان سال مالي هر شرکت محاسبه شده است (پاک مرام ، فرشاد شادآباد و فتحي عبداللهي ١٣٩٤).
علوي و طبري و عارف منش (١٣٩٣) رابطه تخصص صنعت حسابرس با تاخير در ارائه گزارش حسابرسي را در شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بين بازه زماني ١٣٨١ تا ١٣٨٩ مورد بررسي قرار دادند.
آنها فاصله زماني بين پايان مهلت مقرر بورس تا زمان ارائه گزارش هاي مالي ميان دوره اي ٦ ماهه حسابرسي شده شرکت به بورس را به عنوان تاخير در گزارشگري مالي در نظر گرفته و رابطه آن را با عاملي نظير اندازه شرکت ، سابقه شرکت در بورس اوراق بهادار، ميزان سودآوري، حجم معاملات سهام ، رشد سود عملياتي، ساختار سرمايه و صنعت را مورد آزمون قرار دادند.
(2002), "timeliness of corporate and audit reports: some empirical evidence in the French context" the international Journal of accounting vol 37 pp.