چکیده:
برای استفاده از یک روایت در فقه و حتی علوم دیگر باید از صدور آن روایت
اطمینان حاصل کنیم. بر این اساس نیاز به علم رجال اهمیتی خاص می یابد. علم رجال قواعد
گزینش مقبول را از غیر آن ارائه می کند. یکی از رجالیان بزرگ معاصر، حضرت آیت ال
العظمی خامنهای است که دیدگاههای خاصی در زمینه علم رجال دارد. با این همه، نظرات
رجالی ایشان کمتر مورد توجه اهل فن قرار گرفته است. در این نوشتار کوشیدهایم ضمن
بررسی برخی مشکلات در علم رجال، راهکارهای پیشنهادی برخی رجالیان از جمله ایشان را
مورد توجه قرار دهیم که از آن جمله توجه به قرائن و شواهد است.
خلاصه ماشینی:
انظـار و دیـدگاه هـای مختلـف از صاحب نظران در این فن ، کار را بر دانش پژوهان پیچیده میکند؛ زیـرا گـاهی دو نظـر و دیدگاه با یکدیگر نسبت تباینی دارند؛ به گونه ای که بر یک نظر، چند صد روایت حجـت و قابل استناد میشود و بر دیدگاه دیگر آن روایات را باید طرح کرد و نمیتـوان در مرحلـه استنباط از آنها استفاده کرد؛ برای مثال اگر به روایاتی که سهل بن زیاد در کتب اربعه نقـل کرده است ، توجه کنیم .
به نمونه هایی در این راستا اشاره میشود: آیت الله خامنه ای این روایت را از وسائل الشیعه نقل کرده است : و بإسناده عن الحسن بن محبوب عن أبان بن عیسی القمی عن عمرو بن حریث قـال : سألت أبا عبد الله علیه السلام عن التوت أبیعه یصنع للصلیب و الصنم قال لا.
ایـن سند در کافی و تهذیب با سه سند مختلف که در قسمتی از راویان باهم متحدند، به این صورت آمده است : محمد بن یحیی عن أحمد بن محمد عن ابن محبوب عن أبان عن عیسی القمـی عـن عمرو بن حریث قال : سألت أبا عبد الله علیه السلام عن التوت أبیعه یصنع به الصلیب 3 و الصنم ؟ قال : لا.