چکیده:
نولدکه در نظریۀ ترتیب نزولش، از ابزارهای گوناگونی جهت کشف ترتیب نزول استفاده میکند. یکی از پرکاربردترین و بنیادیترین ابزارهای او، اسلوب است. این نوشتار بر آن است تا با روشی توصیفی – تحلیلی، موارد استفادۀ نولدکه از این ابزار را شناسایی و مطالعه کرده و برداشت او از اسلوب و چگونگی بهکارگیری آن در نظریۀ مذکور را تبیین و ارزیابی کند. دستاورد این مطالعه نشان داد که او اسلوب را به معنای شیوۀ بیان معنا و مقصود و نوع تعابیر مورد استعمال در متن قلمداد کرده است و از آن در تعیین دورههای چهارگانۀ زمانی نظریهاش، جداسازی برخی آیات از سوره، کشف کیفیت نزول سوره و ابزار مؤید برای دیگر ابزارها در کشف ترتیب نزول بهره گرفته است. هرچند که روش او در استفاده از اسلوب در کشف ترتیب نزول، ناقص و نادرست مینماید و نولدکه را از رسیدن به نتایج درست و دقیق باز داشته است.
In his sequence of revelation theory, Noldeke uses various tools to discover the sequence of revelation. One of his most utilized and basic tools is "style". The present paper seeks to identify and study Noldeke's use of this tool with a descriptive-analytical method. It explains and evaluates his understanding of the "style" and its application in this theory. The study shows that he considers the "style" as a way of expressing the meaning, purpose, and type of expressions used in the text. He uses "style" to determine the four-phase chronology of his theory, to separate some verses from surah, and to detect how a surah is descended. He also uses it as an instrument to testify other tools for discovering the sequence of revelation. However, his method to use "style" for discovering the sequence of revelation is incomplete and inaccurate, which has prevented Noldeke from achieving true and accurate results.
خلاصه ماشینی:
دستاورد اين مطالعه نشان داد که او اسلوب را به معناي شيوة بيـان معنـا و مقصود و نوع تعابير مـورد اسـتعمال در مـتن قلمـداد کـرده اسـت و از آن در تعيـين دوره هـاي چهارگانـۀ زمـاني نظريه اش ، جداسازي برخي آيات از سوره ، کشف کيفيت نزول سوره و ابزار مؤيد براي ديگر ابزارهـا در کشـف ترتيب نزول بهره گرفته است .
نولدکه در نظريۀ خود بي آنکه معناي اسلوب را بيان کرده باشد؛ از آن در جاي جـاي نظريـه اش بهره مي گيرد و ترتيب نزول آيات و سور را به وسيلۀ آن کشف مي کند؛ اما در ميان تعـابير نولدکـه ، قرائن و نشانه هايي پيدا مي شود که نشان مي دهد مراد او از اسـلوب ، شـيوة بيـان ، نـوع تعبيـر و روش به کارگيري واژگان و جملات مي باشد.
اين که نولدکه از اسلوب در جداسازي آيات استفاده مي کند و با تکيه بـه آن آيـات مجـاور در يک سوره را از هم جدا مي کند؛ نشان مي دهد که وي توجهي خاص به ابزار اسلوب داشته اسـت و در نظريۀ خود جايگاه ويژه اي براي آن در نظر گرفته است ؛ زيرا جداسازي آيـات مجـاور در يـک سوره ، نيازمند تلاشي گسترده و دقيق است که نولدکه آن را با اسـتفاده از اسـلوب انجـام مـي دهـد.