چکیده:
شیوع بیماری دیابت نوع یک در کل جهان در حال افزایش است. ابتلای کودک به دیابت، سیستم خانواده را با فشارها و تنشهای فراوانی مواجه کرده و بهویژه مادر بهعنوان مراقب اصلی چالشهای عاطفی، روانی و اجتماعی زیادی را تجربه میکند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه استرس والدینی با سلامت روانی و کیفیت زندگی مادران دارای فرزند مبتلا به دیابت بود. به این منظور 107 مادر دارای فرزند مبتلا به دیابت از بین مراجعهکنندگان به انجمن دیابت تهران انتخاب شدند و فرم کوتاه پرسشنامه استرس والدینی آبیدین (PSI- SF)، نسخه ایرانی پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL) و پرسشنامه سلامت عمومی گلدنبرگ (GHQ) را تکمیل کردند. دادهها به روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون ساده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتابج پژوهش نشان داد که متغیر استرس والدینی با هر دو متغیرهای کیفیت زندگی و سلامت روان و زیرمقیاسهای آنها رابطه منفی معناداری دارد. همینطور استرس والدینی توانایی پیشبینی کیفیت زندگی و سلامت روان مادران دارای کودک مبتلا به دیابت را دارا است. با توجه به یافتههای این پژوهش استرس والدینی سهم قابل توجهی از کیفیت زندگی و سلامت روان مادران دارای فرزند مبتلا به دیابت را تعیین میکند. بنابراین پیشنهاد میشود برنامههایی جهت کاهش استرس والدینی بهمنظور بهبود کیفیت زندگی و سلامت روان مادران طراحی و اجرا شود.
The prevalence of type one diabetes is rising all around the world. After diagnosis, family system faces many stressful problems and tensions; Specially mothers, as main caregivers, experience psychological, emotional and social challenges. The purpose of this study was to investigate the relationship between parent anxiety, and mental wellbeing and , life quality in mothers of children with type one diabetes. 107 mothers were selected from among Tehran Diabetes Association clients and completed the Parenting Stress Scale (PSI- SF), the General Health Questionnaire (GHQ), and the Iranian Quality of Life Questionnaire (WHOQOL). The results of data analysis showed that parent stress would have a negative correlation with both variables of quality of life and mental health and their subscales. Besides, parenting stress could predict the mothers` quality of life and mental health. It can be concluded that parent anxiety has a considerable effect on the life quality and mental wellbeing of such mothers so that it would be desirable to design and practice interventions for reducing parental anxiety and improving the mothers` life quality and mental wellbeing.
خلاصه ماشینی:
رابطه استرس والدینی با سلامت روان و کیفیت زندگی در مادران دارای فرزند مبتلا به دیابت نوع یک The relationship between parent anxiety, mental wellbeing and life quality in mothers of children with type 1 diabetes بهارک بیاتی* روانشناسی کودکان استثنایی غلامعلی افروز دانشگاه تهران آنیتا باغداساریانس دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز سوگند قاسمزاده دانشگاه تهران اسدالله رجب فوق تخصص غدد Baharak Bayati Psychology of Exceptional Children Gholamali Afrooz University of Tehran Anita Baghdassarians Islamic Azad University Central Tehran Branch Sogand Ghasemzadeh University of Tehran Assadollah Rajab شیوع بیماری دیابت نوع یک در کل جهان در حال افزایش است.
به این منظور 107 مادر دارای فرزند مبتلا به دیابت از بین مراجعهکنندگان به انجمن دیابت تهران انتخاب شدند و فرم کوتاه پرسشنامه استرس والدینی آبیدین (PSI- SF)، نسخه ایرانی پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL) و پرسشنامه سلامت عمومی گلدنبرگ (GHQ) را تکمیل کردند.
با توجه به خلا موجود، این پژوهش با هدف بررسی رابطه استرس والدینی با کیفیت زندگی و سلامت روان مادران دارای فرزند مبتلا به دیابت طراحی شده است و در نهایت دو فرضیه زیر مورد بررسی قرار گرفت: 1) تنیدگی والدینی با کیفیت زندگی و زیرمقیاسهای آن رابطه منفی دارد.
جدول 3 تحلیل رگرسیون خطی ساده متغیر تنیدگی والدینی {مراجعه شود به فایل جدول الحاقی} بحث پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین استرس والدینی با کیفیت زندگی و سلامت روانی مادران دارای کودک مبتلا به دیابت انجام شده است.
یافتههای این پژوهش نشان داد که بین استرس والدینی مادران دارای کودک مبتلا به دیابت نوع یک و کیفیت زندگی و سلامت روانی آنها رابطه منفی وجود دارد.