چکیده:
در روایات اهل بیت (ع)، به شرکت در نماز جماعت اهل سنت توصیه شده است. از دیگر سو، مشــهور فقهای شیعه قرائت آیه عزیمه را در نماز جایز نمیدانند. حال درباره وظیفه مکلف در جایی که به امام جماعتی اقتدا کرده که در نماز آیه عزیمه تلاوت نموده و ســجده را نیز انجام داده اســت، بین فقهای امامیه دو نظریه کلی وجود دارد: طبــق نظر اول، تبعیت از امام اقتضا میکند که ماموم نیز در حال نماز به سجده اقدام کند. نظر دوم این است که ماموم نباید سجده کند و تبعیت در این حال، جایز نیســت. در این حالت، یا بدل سجده را انجام میدهد؛ یعنی ایما و اشــاره جایگزین سجده میشود یا هم از ایما استفاده میکند و هم سجده را بعد از پایان نماز انجام میدهد یا فقط ســجده را بعد از نماز به جا میآورد. این مقاله، که با مطالعه متون کهن، مســتندات فقهی مسئله را به شــیوه تحلیل منابع کتابخانهای بررسی کرده، با مطرح ساختن نظریههای مربوط و دلایل آنها، نتیجه گرفته اســت که اگر امام در اثنای نماز بعد از قرائت آیه ســجده به ســجده اقدام کند، ماموم نیز باید از او تبعیت کند و سجده را انجام دهد و نماز او نیز صحیح است.
When a Follower of Shia school of Jurisprudence take part in Jamaah prayer while the imam is a Sunni who recites the chapter of the holy Quran in which one must prostrate and the imam perform the prostration throughout the salat, The question is that how this person can manage his duty. Whether he should do prostration within his prayer or should postpone it to finish his prayer and then perform it This article, an analytic library studying one put forwards the opinion adopted by different Imami Jurists and based on the narrations of the prophet and traditions of the household of the prophet, supported the idea that it is permitted to do prostration in the prayer while the prayer is valid.