چکیده:
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خودکارآمدی در نشاطکاری با میانجیگری امیدواری معلمان انجام گرفته است. روش پژوهش توصیفی همبستگی و جامعه آماری شامل معلمان مقطع ابتدایی شهر بیرجند در سال تحصیلی 1396-1397 به تعداد 1500 نفر بودند که با استفاده از نمونهگیری طبقهای (برخورداری و جنسیت)، تعداد 306 نفر انتخاب گردید. برای سنجش متغیر خودکارآمدی و امیدواری از پرسشنامه لوتانز (2007) و نشاط کاری از پرسشنامه شایروم (2004) استفاده گردید. ضریب پایایی پرسشنامهها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی و برای خودکارآمدی 84/0، امیدواری 84/0 و نشاط کاری 91/0 برآورد گردید. تجزیه و تحلیل دادهها در سطح توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و سطح استنباطی (همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس، رگرسیون و الگویابی معادلات ساختاری) انجام گرفت. نتایج حاکی از آن بود که خودکارآمدی با میزان 55/0Beta= پیشبینی کننده نشاط کاری و با 73/0Beta= پیشبینی کننده امیدواری است. همچنین امیدواری با 68/0Beta= پیشبینی کننده نشاط کاری معلمان ابتدایی شهر بیرجند میباشد. یافتهها نشان داد که امیدواری نقش میانجی بین خودکارآمدی و نشاط کاری ایفاء میکند و مدل پژوهش از برازش خوبی برخوردار بود.
The purpose of this research is to study the role of self-efficacy in happiness with mediatory role of hope among primary teachers. The study adopted a descriptive – correlational method. The statistical population of the study consisted all primary teachers in Birjand, from which 1500 members were selected as the participants of 306 members using cluster sampling with proportional distribution. Self-efficacy and hopefulness was examined using questionnaire Lutans (2007) and happiness was examined using Shirom questionnaire (2004). Through Cronbach’s alpha coefficient, reliability coefficients were obtained equal to 0.84 & 0.91. Data analyses at quantitative part was done through descriptive statistics (frequency, average and standard deviation) and inferential statistics (correlation, variance analyses, regression and structural equation modeling). The results of research indicated that self-efficacy with Beta=0.55 predicts happiness and with Beta= 0.73 predicts hopefulness.Also hope with Beta= 0.68 predicts teacher's happiness. The findings showed that hope with mediating role between self-efficacy and happiness is an effective factor and the research model has a good fit.
خلاصه ماشینی:
تحلیل رابطه خودکارآمدی و نشاط کاری با نقش میانجی امیدواری در معلمان مقطع ابتدایی شهر بیرجند حسین خسروی هادی پورشافعی فاطمه طاهرپور تاریخ دریافت: 12/8/1398 نوع مقاله: علمی-ترویجی تاریخ پذیرش: 15/1/1399 شماره صفحه: 65-82 چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خودکارآمدی در نشاطکاری با میانجیگری امیدواری معلمان انجام گرفته است.
یافتهها نشان داد که امیدواری نقش میانجی بین خودکارآمدی و نشاط کاری ایفاء میکند و مدل پژوهش از برازش خوبی برخوردار بود.
فردي که از نشاط کاری بیشتري برخوردار است، آرامش و احساس امنیت بیشتر، تصمیمگیري راحتتر، میزان کار مطلوب و مشارکت بیشتر، زندگی سالم و پرانرژي و در نهایت زندگی رضایتمندانهاي دارد (Pressman & cohen, 2005: 945، نقل در شیخالاسلامی، نجاتی و احمدی، 1390: 43)؛ بنابراین، میتوان نتیجهگیری کرد که نشاط باعث ایجاد حس توانمندی و خودکارآمدی در افراد میشود.
خودکارآمدی، نفوذ انگیزه در جنبههای مثبت و منفی و عامل درونی هدایت افراد و بهطور مؤثر اجرای متفاوت وظایف و نقشها در زندگی آنهاست (2015: 246 Fedai cavus & Ayse,) فرهادی و دیگران (1384: 57) در پژوهشی میزان نشاط و ارتباط آن با اعتماد به نفس را بررسی کردند که نتایج نشان داد، اجرای برنامههای پیشگیرانه و درمانی به منظور بالابردن سطح نشاط در بین دانشجویان میتواند به بهبود سطح بهداشت روانی و در نهایت بالابردن عملکرد تحصیلی دانشجویان کمک نماید.
نتایج این پژوهش در فرضیه 1 نشان میدهد با توجه به اینکه ضریب تعیین اصلاح شده برابر با 30/0 میباشد، خودکارآمدی حدود 30% واریانس مربوط به نشاط کاری را پیشبینی میکند.