چکیده:
این پژوهش با هدف بررسی میزان اعتماد اجتماعی و مشارکت و چگونگی رابطۀ آ نها با خودسانسوری شهروندان شهر یزد انجام شده است. منظور از خودسانسوری این است که افراد به علل گوناگون اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نظریاتشان را بیان نکنند. برای تدوین چارچوب نظری از نظریات گیدنز، بلاو، پارسونز و زیمل استفاده شد. روش پژوهش، پیمایش بوده و برای جم عآوری داد هها از پرس شنامه استفاده شد. جامعۀ آماری پژوهش، شهروندان 15 ساله و بیشتر شهر یزد در سال 1397 بودند که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 384 نفر تعیین گردید و برای انتخاب نمون هها از روش
نمونه گیری خوشه ای چن دمرحل های استفاده شد. برای بررسی اعتبار و پایایی پرسش نامه از اعتبار صوری و ضریب آلفای کرونباخ استفاده گردید. یافته ها نشان داد که خودسانسوری در بین شهروندان یزدی در حد متوسط بوده و رابطۀ آن با دو متغیر مشارکت و اعتماد اجتماعی، منفی و معنی دار بوده است. اعتماد اجتماعی با ضریب 0-، همبستگی معکوسی با خودسانسوری داشتند. / -0/417 و مشارکت با ضریب 235 بررسی مدل معادلۀ ساختاری نشان داد 31 درصد از تغییرات خودسانسوری، با متغیرهای مستقل مشارکت و اعتماد اجتماعی تبیین م یشود. نتایج حاکی از تأثیرگذاربودن
متغیرهای اعتماد اجتماعی و مشارکت ب هعنوان دو متغیر مهم در تبیین و پی شبینی خودسانسوری است و تقویت اعتماد اجتماعی و مشارکت شهروندان باعث کاهش خودسانسوری آن ها خواهد شد.
This research aims to investigate the level of social trust and participation and their relationships with self-censorship among citizens of Yazd. The population of study includes all citizens of 15-years old and above in Yazd in 1397. The sample size was 384 and the cases were selected through a multi-stage cluster sampling method. The data for this survey was collected using a questionnaire. The face validity and Cronbach's alpha coefficient were employed to examine the validity and reliability of the questionnaire. Findings indicate that self-censorship was moderate among citizens of Yazd and its relationship with two variables of social trust and participation was negative and significant. Social trust with a coefficient of -0.417 and participation with a coefficient of -0.235 had an inverse correlation with self-censorship. The structural equation model was examined by Amos software and the results indicate that the social trust and participation explanin 31 percent of changes of the self-censorship. Based on the results, the variables of social trust and participation are two effective variables in explaining and predicting self-censorship and therefore strengthening social trust and citizen’s participation will reduce their self-censorship.
خلاصه ماشینی:
آنچه مسلم است این مسئله است که اگر جامعه ای میخواهد توسعه یابد و پیشرفت کند و به آرمانهای خود دست یابد، باید آزادی بیان شهروندان خود را در تمام ابعاد و سطوح جامعه گسترش دهد و زمانی می توان به این امر رسید که تمام شهروندان بدون ترس و اضطراب و با اعتماد و اطمینان خاطر در امور مختلف مشارکت کرده و نظریات خود را آزادانه بیان کنند.
نتایج تحقیق افشانی و محمودآبادی (١٣٩٨) حاکی از این بود که بین احساس امنیت اجتماعی و خودسانسوری رابطۀ معکوس و معنی داری وجود دارد و مادامیکه افراد احساس امنیت نداشته باشند، نظریات خود را بیان نکرده و خودسانسوری میکنند.
مدل نظری تحقیق 16 روش شناسی پژوهش جامعۀ آماری و نمونۀ پژوهش این پژوهش از نظر روش، کمی است و با توجه به هدف پژوهش حاضر که بررسی تأثیر اعتماد اجتماعی و مشارکت بر خودسانسوری شهروندان شهر یزد بود، از روش پیمایشی استفاده شده است .
برآوردهای مربوط به شاخص های ارزیابی کلیت مدل معادلۀ ساختاری و پارامتر اصلی این مدل (اثر متغیرهای اعتماد اجتماعی و مشارکت بر متغیر خودسانسوری)، در شکل و جداول زیر گزارش شده است : / شکل ٢.
همچنین ، نتایج تحقیق همسو با نظریۀ زیمل است که معتقد است یکی از شرایط مهم مبادله که در اینجا میتوان از آن با عنوان ابراز نظر یاد کرد، اعتماد است ؛ افراد در برابر گروههای خاصی که به آنان اعتماد دارند عقاید خود را آزادانه بیان می کنند و در مواجهه با سایر گروهها همواره محتاطانه عمل کرده و خودسانسوری می کنند.