چکیده:
روابط شورای همکاری خلیجفارس با اسراییل به طور تاریخی متاثر از فرآیند صلح فلسطین و اسراییل بوده و عدم شکلگیری توافق بین فلسطین و اسراییل، نقش مهمی در عدم عادیسازی روابط این بازیگران داشته است. با این حال با گذشت زمان از اهمیت این موضوع کاسته شده و مناسبات سیاسی، اقتصادی و امنیتی بین اعضای شورای همکاری خلیج فارس و اسراییل به طور روزافزونی توسعه یافته است. امارات و بحرین به برقراری روابط دیپلماتیک رسمی با اسراییل اقدام نمودهاند که نمادی از تغییر جهتگیریها در سیاستهای خاورمیانه است و میتواند زمینه ائتلافهای جدیدی را در منطقه ایجاد کند. این پژوهش به دنبال پاسخ به این پرسش است که چرا اعضای شورای همکاری خلیج فارس و اسراییل به طور روزافزونی به تعمیق همکاری-های سیاسی، اقتصادی و امنیتی روی آوردهاند به گونهای که برقراری روابط دیپلماتیک رسمی و حتی چشمانداز نوعی اتحاد منطقهای بین برخی از اعضای شورای همکاری خلیج فارس با اسراییل بیش از هر زمان دیگری مطرح است؟ یافتههای پژوهش حاکی از آن است که نوع روابط اعضای شورای همکاری خلیجفارس با اسراییل و دلایل آن با توجه به دغدغههای کشورهای عضو متفاوت است. با این حال عمده اعضای شورای همکاری برای کسب حمایت استراتژیک آمریکا، ارتقای جایگاه منطقهای خود و مقابله با تهدیدات پیشرو به گسترش روابط با اسراییل روی آوردهاند. اسراییل نیز برای ارتقای جایگاه منطقهای، خروج از انزوای دیپلماتیک و شکلدهی جبههای در مقابل ایران به تعمیق روابط با این کشورها پرداخته است. روش این پژوهش تبیینی است و بر دوره اول ریاست جمهوری ترامپ تمرکز دارد.
The GCC's relations with Israel have historically been influenced by the Palestinian-Israeli peace process, and the failure to reach an agreement between Palestine and Israel played an important role in the non-normalization of relations between these actors. However, over time, the importance of this issue has diminished and political, economic and security relations between the members of the GCC and Israel have been increasingly developed. The UAE and Bahrain have established formal diplomatic relations with Israel which is a symbol of a change in Middle East policy and could pave the way for new alliances and coalitions in the region. This paper is going to answer the following question. Why have Israel and GCC increased and deepened their economic, political and security relations in a way that formal recognition of Israel and even the perspective of regional alliance between these actors are more probable than ever. The findings illustrate that the type of relations between different members of GCC and Israel vary according to the different interests and concerns of GCC members. However, most of GCC members have expanded relations with Israel to gain the US strategic support, improve their regional power and counter treats. Israel has also expanded relations with GCC to form a front against Iran, improve its regional power and finally reduce its international isolations. The methodology of the paper is explanatory approach and it concentrates mostly on the presidency of Donald Trump.
خلاصه ماشینی:
اگرچه آثار فـوق بینشـهای مفیـدی را درباره شورای همکاری خلیج فارس و اسراییل ارائه میدهند اما از تقلیل گرایـی رنـج مـی -٢٣٣ / برند به عنوان مثال گسترش و ارتقای روابط کشورهایی چون عمـان و قطـر بـا اسـراییل را نمیتوان به برداشت تهدید از ایران منتسب نمـود و بـه نظـر میرسـد کـه نقـش سیاسـت خارجی آمریکا در دوره ترامپ و همچنین دغدغه های خـاص کشـورها بایـد مـورد توجـه قرار گیرد.
در ایـن میـان روی کار آمدن اوباما و سیاستهای او به ویژه خروج از عراق و کـم تحرکـی در خاورمیانـه ، هراس عمیق تری را در میان کشورهای منطقه برانگیخت بـه عنـوان مثـال اوبامـا در اولـین سفری که در ابتدای دوره دوم ریاست جمهوری خود به آسیا انجام داد، به بـیمیلـی خـود برای درگیر کردن کشور در مسایل منطقه اشاره و در مصاحبه با توماس فریـدمن در پاسـخ به پرسشی در مورد سوریه بیان داشت که این موضوع یـک مشـکل عربـی اسـت بنـابراین ٢٣٩ / کشورهای عربی باید آن را اداره و مدیریت کنند (٣١: Koleilat Khatib٢٠١٩) به طور کلی در دوره اوباما، عدم ایفای نقش تعیین کننده برای مقابله با حکومت بشار اسد، عدم حمایـت از متحدان پیشین مانند مبارک، همکاری و نزدیکی با اخوان المسـلمین ، و بـه ویـژه توافـق هسته ای با ایران موسـوم بـه برجـام و متعاقـب آن گسـترش نفـوذ منطقـه ای ایـران باعـث نارضایتی جدی در میان متحدان آمریکا به ویژه عربستان و اسراییل شد.