چکیده:
هدف از اجرای این پژوهش طراحی و ارزیابی مدل فرهنگ نوآوری و مدیریت مشارکتی با میانجی گری جو سازمانی مثبت بوده است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه معلمان ومدیران دوره ابتدایی و متوسطه اول و دوم شهرستان سرعین بوده است که در سال تحصیلی 98-97 مشغول به تدریس و فعالیت بودهاند. برای انتخاب نمونه، با استفاده از جدول مورگان و با روش تصادفی طبقهای از بین 276 نفر نمونه 162 نفری انتخاب شدند. ابزار گرد آوری دادهها سه پرسشنامه فرهنگ نوآوری دابنی (2008)، جو سازمانی سیگل و کایمر (1978) و مدیریت مشارکتی فیضی (1386) بود. روایی پرسشنامهها با توجه به ضرایب آلفای کرونباخ به ترتیب 96/0، 82/0 و 85/0 به دست آمده است. جهت تحلیل دادهها از نرم افزار آماری SPSS و LISREL بهره گرفته شد. در سطح آمار استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج تحلیل نشان دادند که بین فرهنگ نوآوری و مدیریت مشارکتی با میانجیگری جو سازمانی رابطه مثبت وجود دارد. اما بین فرهنگ نوآوری و مدیریت مشارکتی رابطه مثبت و معناداری وجود ندارد.
The purpose of this study was to design and evaluate a model of culture of innovation and participatory management mediated by a positive organizational climate. The statistical population of this study was all primary and secondary school teachers and principals of Sarein city who were teaching and working in the 98-97 academic year. To select the sample, 162 people were selected from 276 people using Morgan table and stratified random sampling method. Data collection tools were three questionnaires: Dabni Innovation Culture (2008), Siegel and Kaimer (1978) Organizational Atmosphere and Feyzi Participatory Management (2007). The validity of the questionnaires according to Cronbach's alpha coefficients was 0.96, 0.82 and 0.85, respectively. SPSS and LISREL statistical software were used to analyze the data. At the level of inferential statistics, Pearson correlation coefficient test and structural equation modeling were used. The results of the analysis showed that there is a positive relationship between innovation culture and participatory management mediated by organizational climate. But there is no positive and significant relationship between innovation culture and participatory management.
خلاصه ماشینی:
هدف از انجام این پژوهش مدلسازی روابط فرهنگ نوآوری و مدیریت مشارکتی با میانجی گری جو سازمانی مثبت می باشد و محقق به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا بین فرهنگ نوآوری و مدیریت مشارکتی با میانجی گری جو سازمانی مثبت ، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؟ مبانی نظری حیدری فرد، زین آبادی، بهرنگی و عبدالهی (١٣٩٥) در پژوهشی با عنوان فرهنگ و جو سازمانی نوآورانه مدرسه ، یک پژوهش کیفی به این نتیجه دست یافتند که : با فراهم ساختن بستر لازم برای شکل گیری فرهنگ و جو نوآورانه بر اساس نشانگرهای شناسایی شده در مدارس می توان مدارس را به سمت نوآور شدن هدایت کرد.
در پژوهشی که توسط بیگی (١٣٨٢) با عنوان بررسی ارتباط بین جو سازمانی ومشارکت کارکنان انجام شده به این نتیجه رسیده که بین مولفه های جو سازمانی و مشارکت کارکنان رابطه معناداری وجود دارد و مقدار (٠/٨٩= r) را به دست آورده است .
راهی، احمدی و برزگر (١٣٩١) در تحقیقی با عنوان رابطه جو و فرهنگ سازمانی با میانجی گری نقش توانمندسازی بر مدیریت مشارکتی کارکنان سازمان آموزش و پرورش استان فارس به نتایج زیر دست یافته اند : از بین مولفه های جو سازمانی (جوباز، جو بسته ، بعد حمایتی، بعد دستوری، بعد تحدیدی، بعد همکارانه ، بعد صمیمی) رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.
در مطالعه ای که توسط شاکری، مهرجردی، دهقان دهنوی و کاوندی (١٣٩٠) با عنوان بررسی ارتباط جو سازمانی و نوآور بودن در فرآیند مدیریت مشارکتی انجام شده به این نتیجه رسیده که بین متغیرهای مدیریتی و جو سازمانی رابطه معنا داری وجود دارد و مقدار (٠٩٧=r) را به دست آورده است .