چکیده:
با شیوع بیماری کووید-19در ایران اغلب باشگاه های ورزشی تعطیل و مسابقات لیگ و قهرمانی لغو شد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تجارب روان شناختی ورزشکاران نخبه ایرانی در قرنطینه به دلیل شیوع ویروس کرونا بود. به لحاظ روش شناختی، این پژوهش در دامنۀ مطالعات کیفی از نوع پژوهش پدیدارشناسی قرار می گیرد. جامعه پژوهش شامل ورزشکاران زن و مرد نخبه ایرانی (حضور در لیگ های برتر و عضویت در تیم های ملی) در رشته های ورزشی مختلف بود که تجربه زندگی در قرنطینه خانگی (در 60 روز گذشته) را داشتند. شرکت کنندگان در پژوهش به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. داده گیری تا زمان رسیدن به اشباع ادامه یافت و در مجموع 20 ورزشکار نخبه مصاحبه شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده های کیفی از روش هفت مرحله ای کُلایزی استفاده شد. بر اساس تحلیل یافته های پژوهش حاضر، نه مضمون اصلی شامل راهبردهای مقابله ای مسئله مدار، جهت گیری هدفی تکلیف مدار، انعطاف پذیری شناختی، راهبرد سازش یافته تنظیم شناختی هیجان، خود ارزیابی منفی، حالات خلقی منفی، عدم انگیزه کافی، اضطراب شناختی و احساس دلتنگی به دست آمد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد قرنطینه خانگی به دلیل شیوع بیماری کووید-19 آثار متفاوت مثبت و منفی روانی بر ورزشکاران نخبه ایرانی داشته است. آگاهی و درک متقابل از تجارب روانی این ورزشکاران در دوران قرنطینه خانگی می تواند زمینه ساز تصمیم گیری های لازم در دوران کرونایی و پساکرونا توسط مدیران و مسئولین ورزشی کشور باشد
By spreading of Quaid-19 virus in Iran, most sports clubs were closed and league and championship matches were cancelled. The purpose of this study was to investigate the psychological experiences of Iranian elite athletes in quarantine due to the prevalence of coronavirus. Methodologically, this research is in the range of qualitative studies and a kind of phenomenological research. The population of the present study included Iranian elite male and female athletes (participation in premier leagues and membership in national teams) in various sports who had experience of living in home quarantine in the last 60 days. Participants in the study were selected in a purposeful sampling way and the sampling continued until to reach saturation. In general, 20 elite athletes were interviewed. A seven-step Colaizzi method was used to analyze qualitative data. Based on the analysis of the findings of the present study, nine main themes were achieved including problem-oriented coping strategies, task-oriented goal orientation, cognitive flexibility, compromised strategy of emotion cognitive regulation, negative self-assessment, negative mood, lack of enough motivation, cognitive anxiety, and feeling of homesickness. The results of the present study showed that home quarantine had different positive and negative psychological effects on Iranian elite athletes due to the prevalence of Quaid-19 disease
خلاصه ماشینی:
سؤالی که در اینجا قابل طرح است این است که آیا ورزشکاران نخبه میتوانند از این ویژگیهای روانشناختی خود در شرایط دیگری غیر از شرایط تمرین و رقابت استفاده کنند؟ یکی از شرایط خاصی که اکثر ورزشکاران نخبه در دوران زندگی ورزشی خود با آن مواجه میشوند، آسیب دید Zheng Nicola Timpka Maria Singer, Murphey & Tennant Vealey & Chase Fletcher & Hanton Kruger Holland, Woodcock, Cumming & Duda (هاچیسون 1 و همکاران، 2009).
به عبارت دیگر انعطافپذیری شناختی، راهبردهای سازگاری با پردازش شناختی است که فرد یاد میگیرد پاسخ و راهحلی را نسبت به شرایط سخت پیدا کند (پاین، پاین، بتمن 7 n"/>n"/>، 19 > در تحلیل مصاحبهها ورزشکاران نخبه ایرانی در قرنطینه خانگی همهگیری بیماری کووید-19 مطالبی مانند "میتوانست اوضاع از این بدتر هم باشد "،" اتفاقاً زمان خوبی برای تفکر بیشتر در مورد کارهایم بود"، "در مدت کوتاهی این اوضاع را پذیرفتم"و"تفکر عمیق در مورد اینکه در این شرایط چگونه برنامه Hays Woodman & Hardy Bakirtzoglou, Ioannou Dennis, Vander Zong Dajani, Uddin Payne, Payne, Bettman, Johnson کنم که بهترین حالت ممکن باشد" بیانگر ارائه توجیهات جایگزین، پذیرش موقعیت خاص و بازسازی چهارچوب فکری خود با توجه به اوضاع پیش آمده و در نتیجه حاکی از انعطافپذیری شناختی بالای این ورزشکاران بود.
در همین راستا سیمسون و همکاران (2020) نیز در پژوهشی نشان دادند شرایط همهگیری بیماری کووید-19 و قرنطینه خانگی ناشی از آن، حالات خلقی منفی در ورزشکاران نخبه را افزایش داده که با نتایج حاصل از پژوهش حاضر در این بخش همرا Sit and Lindner Totterdell and Leach Stirling & Kerr Thelwell, Lane & Weston Hutchison عدم انگیزه کافی انگیزش به عنوان سازوکارهای درونی و محرکهای بیرونی که رفتار را بر میانگیزد و جهت میدهد تعریف شده است.