چکیده:
پژوهش حاضر، با هدف تعیین رابطه ابرازگری هیجان (مثبت و منفی) با سازگاری و دلزدگی زناشویی و مقایسه آنها در زوجهای نابینا و زوجهای بینا در شهر تهران انجام شد. روش پژوهش همبستگی و علّی مقایسهای بود. نمونهای متشکل از 180 زوج (90زوج نابینا و 90 زوج بینا) به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شد. دادههای گردآمده، با استفاده از مقیاس دلزدگی پاینز، سازگاری زناشویی لاک و والاس و ابرازگری هیجان کینگ و اموز، به روش رگرسیون چندگانه و تحلیل واریانس چندراهه با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20تجزیه و تحلیل شد. یافتهها نشان داد که ابرازگری مثبت هیجان با سازگاری زناشویی، و ابرازگری منفی با دلزدگی زناشویی رابطه مثبت و معنی دار دارند (01/ 0 p <). میانگین ابرازگری هیجان سازگاری و دلزدگی زناشویی در زوجهای نابینا و زوجهای بینا به طور معناداری متفاوت است و زوجهای نابینا از ابرازگری مثبت و سازگاری کمتر و ابرازگری منفی و دلزدگی زناشویی بالاتری نسبت به زوجهای بینا برخوردارند. درنتیجه، توجه به مهارتهایی درخصوص ابراز هیجان و سازگاری زناشویی درراستای پیشگیری از دلزدگی زناشویی بهویژه در زوجهای نابینا الزامی میباشد.
The purpose of this study was to determine the relationship between (positive and negative) emotional expression, marital adjustment, and burnout, and its comparison between blind and sighted couples. This study was conducted through two methods of correlation and comparative-causality. The participants of the study, including 180 couples; (90 blinded and 90 sighted couples), were selected by the snowball sampling method. The statistical population was all couples in Tehran. The data were collected using the marital burnout scale (by Pianes), marital adjustment test (by Lock and Wallace), and emotional expressiveness scale (by King and Emmons). The data were analyzed by the Multiple regression and Multivariate analysis of variance using the SPSS-20 software. Findings showed that there was a positive and significant relationship between positive emotional expressiveness and marital adjustment, and also between negative expressiveness with burnout (p<0/01). There was a significant difference between emotional expressiveness, marital adjustment, and marital burnout in blind and sighted couples; blind couples scored lower on positive emotional expressiveness and marital adjustment, higher on negative emotional expressiveness and marital burnout compared to sighted couples. As a result, it is necessary to pay attention to variables of emotion expressiveness and marital adjustment in order to prevent marital burnout in blinded couples.
خلاصه ماشینی:
اگرچه ، وضعیت بینایی تعیین کننده رضامندی زوجیت زوج های هردوبینا و هردو نابینا نیست (باقرپور، افروز و شهریاری احمدی، ٢٠١٤) و در زنان و مردان نابینا و کم بینا همچون زوج های بینا، مهم ترین عامل حفظ ارکان خانواده از لحاظ وفاداری، میزان و شدت صمیمیت بین آن هاست (جاذبیزاده و میرزایی، ١٣٩٤)؛ بااین حال ، افراد نابینا در ابراز هیجان ضعیف تر و در سازگاری با آسیب پذیری بیشتری نسبت به افراد بینا میباشند (رانی، ٢٠١٦؛ پورسید و همکاران ، ١٣٨٩) و همچنین ، نتایج این پژوهش میتواند جهت راهنمایی برای مشاوران ، روان شناسان و برنامه ریزان حوزه روان شناسی افراد استثنایی مفید باشد تا درگام نخست زمینه ایجاد و تقویت نابینایان جهت استقلال و همسرگزینی آگاهانه و درگام بعدی در بهبود روند زندگی مشترک این گروه در جامعه تدابیر لازم اندیشیده شود؛ بنابراین ، این پژوهش در پی آن است تا دریابد آیا بین ابرازگری منفی و مثبت با سازگاری ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1.
ماتریس همبستگی متغیرهای پژوهش در گروه های موردمطالعه (رجوع شود به تصویر صفحه) همان طور که نتایج جدول ٢ نشان میدهد بین ابرازگری منفی هیجان با سازگاری زناشویی در زوج های بینا و مجموع ، رابطه معناداری وجود ندارد (p٠٠٥ ).