چکیده:
بهمنظور شناسائی ویژگیهای فیزیکوشیمیایی و شرایط اتمسفری توفانهای گرد و غبار در ایستگاه دزفول (به عنوان نمایندهی منطقهی دزفول)، ابتدا فراوانی پدیده گرد و غبار در ایستگاه دزفول طی 20 سال (2013-1994) بررسی شد. سپس طی روزهای 24 ژوئن، 21 و 28 ژولای 2018، نمونههای گرد و غبار با تلههای رسوبگیر جمعآوری و شرایط فیزیکی آن با دستگاه پراش اشعه ایکس و آنالیز شیمیایی عناصر محلول و فلزات سنگین آن با دستگاه جذب اتمی به روش شعله انجام شد و با شاخص آلودگی Igeo ارزیابی شد؛ همچنین گردش اتمسفری در تراز میانی جو و سطح زمین که منجر به گرد و غبار شد با استفاده از دادههای روزانه تحلیل مجدد مرکز پیشبینی اروپا (ECMWF ERA-Interim)و پراکندگی ذرات با عمق اپتیکی نور و خط سیر گرد و غبار با مدل HYSPLIT بررسی شد. نتایج بررسی فراوانی گرد و غبار در دزفول بیانگر روند افزایشی گرد و غبار است که منجر به کاهش دید افقی شده است. بیشینه گرد و غبار در فصل تابستان و جولای (تیرماه) و کمینه آن در پائیز و ژانویه (دیماه) است. نتایج حاصل از میانگین توزیع اندازه ذرات غبار در دزفول نشان داد PM10 اندازه غالب ذراتی بود که از بافت سیلتی تشکیل شده است. منگنز، روی، سرب و کادمیوم به ترتیب با میانگین 491، 311، 9/ 32 و 41/ 1 میلیگرم بر کیلوگرم فلزات غالب در گرد و غباری بودند که بیانگر آلودگی متوسط تا شدید آن نسبت به حد استاندارد است. در بین عناصر محلول، کلسیم، پتاسیم، سدیم و منیزیوم به ترتیب بیشترین غلظت را داشتند که حضور این عناصر دلیلی بر بیابانیبودن ذرات غباری است که ردیابی و محاسبه مسیر برگشت آن نشان داد رسوبات آبرفتی دجله و فرات در عراق کانون اصلی آن است.
To identify the physicochemical and atmospheric conditions of a dust storm at the Dezful station (As Dezful Regional Representative), at first the frequency of the dust storm phenomena was investigated at the Dezful station in Twenty years (1994 -2013). During three events on June 24, July 21, and July 28, 2018, dust samples were collected with sediment traps and physical condition was performed with X-ray diffraction device and chemical analysis of the elements and heavy metals detected by flame atomic absorption and dust particles were evaluated with the Igeo index. Also, the atmospheric circulation in the middle level of the atmosphere and sea level surface that led to a dust storm was identified by using ECMWF ERA-Interim meteorological data. The distribution of dust particles was detected with aerosol optic depth (AOD), and the pathway of dust particles was examined by the HYSPLIT model. The results represented that frequency of dust storm is an increasing trend which has led to a decrease in horizontal visibility in Dezful. The maximum of dust storm phenomena is in summer time and July; The minimum in the autumn time and January. The mean distribution of dust particles in Dezful showed that PM10 was dominant in the size of the silicate tissue. The elements of dominant were Mn, Zn, Pb, and Cd was 491, 311, 32.9, and 1.41 mg/kg respectively, which indicates moderate to severe contamination compared to the standard level. Among the soluble elements, Ca, K, Na, and Mg had the highest concentrations; the presence of these elements is evidence of their desert dust particles. Tracing and calculation of their backward pathway showed that the alluvial deposits of the Tigris and Euphrates in Iraq were its main focus.
خلاصه ماشینی:
ردیابی ذرات غبار جوی جنوب غربی 1 -Modarres and Sadeghi 2 -Khan and Strand 3 -Drack and Vázquez 4 -Zoljoodi 5 -Cao 6 -Dimitriou and Kassomenos 7 -Wagener 8 -Mashat and Awad 9 -Hickey and Goudie 10 -Labban 11- HYSPLIT 12 -Wang 13 -Cao ایران با مدل هایاسپلیت در ارتفاع ٥٠٠ تا ١٥٠٠ متر بیانگر این است که گرد و غبار عمدتا از بیابان مرز عراق و سوریه و همچنین رسوبات آبرفتی دجله و فرات نشأت میگیرد (برومندی ١، ٢٠١٧)؛ اما در کویت که در مجاورت با جنوب غربی ایران است ، کانون عمده گرد و غبار جوی آن بیابان صحرا در آفریقا و ربع الخالی در عربستان است (یاسین ٢ و همکاران ، ٢٠١٨)؛ بنابراین نزدیکی با مناطق خشک و بیابانی نمیتواند کانون عمده گرد و غبار آن منطقه باشد، احتمال این میرود که گرد و غبار از مناطق دور تحت شرایط اتمسفری و گردش های جوی در مقیاس سینوپتیک وارد یک منطقه شده است .
گرادیان فشار بین فرابار عربستان و فروبار دریای خزر منجر به تشدید بادهای سطحی شده و توده عظیم گردوغبار با 1 -Broomandi 2 -Yassin 3 -Jish Prakash 4 -Al-Yahyai and Charabi 5 -Özdemir, Korkmaz 6 -Desouza 7 -Hermida 8 -Beegum 9 -Kreutz and Sholkovitz کربنات کلسیم و کوارتز از سمت عربستان و بیابان های مرکزی ایران وارد نیمه شمالی ایران و تهران شده است (دهقانی ١ و همکاران ، ٢٠١٨).