چکیده:
چکیده امروزه ویروس کرونا به مرحله فراگیری و یک دغدغه بزرگ بینالمللی تبدیل شده است. این ویروس، توانسته است به دولتهای جهان، اختیاراتی بدهد که در شرایط عادی ممکن نبود. از طرفی محدودیتهای زیادی نیز برای آنها بوجود آورده است. در همین راستا، هدف مقاله حاضر بررسی تطبیقی عملکرد دولت ایران و سنگاپور در مقابله با کرونا و آینده س
امروزه ویروس کرونا به مرحله فراگیری و یک دغدغه بزرگ بینالمللی تبدیل شده است. این ویروس، توانسته است به دولتهای جهان، اختیاراتی بدهد که در شرایط عادی ممکن نبود. از طرفی محدودیتهای زیادی نیز برای آنها بوجود آورده است. در همین راستا، هدف این مقاله بررسی تطبیقی عملکرد دولت ایران و سنگاپور در مقابله با کرونا و آینده سیاسی-اجتماعی پیشروی دولتهای مذکور و وضعیت نهایی این ویروس در چارچوب روش آیندهپژوهی است. بنابراین، پرسش این است که «عملکرد دولت ایران و سنگاپور در مقابله با ویروس کرونا چگونه بوده و آینده سیاسی-اجتماعی پیشروی این دولتها و وضعیت نهایی این ویروس به چه شکل رقم خواهد خورد؟» نتایج حاصل از تحقیق نشان میدهد که عملکرد دولت سنگاپور در رویارویی با ویروس کرونا به نسبت ایران سریعتر، برنامهریزی شدهتر، قانونمندتر و شفافتر بوده است، در باب آینده پیشروی هر دو دولت نیز پنج سناریو قابل طرح است که در سه دستهبندی عبارتند از: الف-آینده مطلوب: پایان کرونا، کاهش هزینههای شغلی برای دولتها و بهبود نظام دانایی شهروندان؛ ب- آینده محتمل: 1-شکست تدریجی کرونا، ظهور بحران جوانان بیکار و فشار حداکثری بر دولت؛ 2- مهار تدریجی کرونا، گسترش نفوذ و تسلط اطلاعاتی دولتها؛ 3- بقای کرونا، متمرکز شدن قدرت و بستهشدن فضای دموکراتیک؛ پ- آینده ممکن: شکست درازمدت کرونا، بحران اقتصادی و فشار حداکثری بر مردم و ظهور اعتراضات اجتماعی.
یاسی-اجتماعی پیش روی دولتهای مذکور و وضعیت نهایی این ویروس در چارچوب روش آینده پژوهی است. بنابراین، سوالی که مطرح است این است که «عملکرد دولت ایران و سنگاپور در مقابله با ویروس کرونا چگونه بوده و آینده سیاسی-اجتماعی پیش روی این دولتها و وضعیت نهایی این ویروس به چه شکل رقم خواهد خورد؟» نتایج حاصل از تحقیق نشان میدهد که عملکرد دولتسنگاپور در رویارویی با ویروس کرونا به نسبت ایران سریعتر، برنامهریزی شدهتر، قانونمندتر و شفافتر بوده است، در باب آینده پیش روی هر دو دولت نیز پنج سناریو قابل طرح است که در سه دستهبندی عبارتند از: الف)آینده مطلوب: پایان کرونا، کاهش هزینههای شغلی برای دولتها و بهبود نظام داناییشهروندان؛ ب)آینده محتمل: 1- شکست تدریجی کرونا، ظهور بحران جوانان بیکار و فشار حداکثری بر دولت؛ 2-مهار تدریجی کرونا، گسترش نفوذ و تسلط اطلاعاتی دولتها؛ 3- بقای کرونا، متمرکز شدن قدرت و بسته شدن فضای دموکراتیک؛ ج) آینده ممکن: شکست دراز مدت کرونا، بحران اقتصادی و فشار حداکثری بر مردم و ظهور اعتراضات خیابانی.
خلاصه ماشینی:
در باب آينده پيش روي هر دو دولت نيز پنج سناريو قابل طرح است که در سه گروه مي توان آنها را جاي داد: الف ـ آينده مطلوب : پايان کرونا، کاهش هزينه هاي شغلي براي دولت ها و بهبود نظام دانايي شهروندان ؛ ب ـ آينده محتمل : ١ـ شکست تدريجي کرونا، ظهور بحران جوانان بيکار و فشار حداکثري بر دولت ؛ ٢ـ مهار تدريجي کرونا، گسترش نفوذ و تسلط اطلاعاتي دولت ها؛ ٣ـ بقاي کرونا، متمرکز شدن قدرت و بسته شدن فضاي دموکراتيک ؛ پ ـ آينده - ممکن : شکست درازمدت کرونا، بحران اقتصادي و فشار حداکثري بر مردم و ظهور اعتراضات اجتماعي.
در ارتباط با پيشينه تحقيق مشخصا بايد گفت به دليل تازگي و جديد بودن موضوع و متغيرهاي مورد مقايسه ، تاکنون پژوهشي منتشر نشده است ، از همين رو، در ادامه براي سازماندهي پژوهش ، ضمن بررسي چارچوب روشي، به بررسي جزئي و شفاف سازي عملکرد دو دولت سنگاپور و ايران در مقابله با کرونا به صورت تطبيقي ـ که لازمه ورود به طراحي سناريوها نيز ميباشد ـ پرداخته ميشود.
اين درحالي است که به نظر ميرسد با توجه به روش آينده پژوهي (سناريونويسي)، براي درک اقدامات دو دولت سنگاپور و ايران و تحليل آينده آنها، بايد: ١ـ فرصت ها و بخصوص چالش هاي پيش روي هر دو دولت به دقت مورد تامل قرار گيرد؛ ٢ـ به اطلاعات و داده هاي پيرامون عملکرد آنها توجه و بررسي مقايسه اي لازم صورت پذيرد و ٣ـ با تفکر در برخي نظرسنجيهاي موجود با ديدي جامع نسبت به نوع و کيفيت اقدامات اين دو دولت ، به رصد کنش ها و تحولات صورت گرفته پرداخت .