چکیده:
اکنون که نظام تدبیر و برنامهریزی کشور به این موضوع آگاه بوده که یکی از مهمترین معضلات اقتصاد کشور مساله عدم تعادلهای منطقهای است و برنامه ششم را براساس رویکرد آمایش سرزمین تدوین کرده، این پرسش مطرح میشود که آیا در برنامه ششم به الزامهای اساسی آمایش سرزمین توجه شده است یا نه؟ در صورتی که به الزامهای اساسی آمایش سرزمین در برنامه ششم توجه نشود، این برنامه نیز مانند برنامههای توسعه گذشته تداوم عدم تعادلهای منطقهای و توفیق پایین نظام برنامهریزی منطقهای را در دستیابی به توازن منطقهای به همراه خواهد داشت.
خلاصه ماشینی:
الزامات آمایش سرزمین در برنامه ششم توسعه؛ با تأکید بر منطقه مکران چکیده اکنون که نظام تدبیر و برنامهریزی کشور به این موضوع آگاه بوده که یکی از مهمترین معضلات اقتصاد کشور مسأله عدم تعادلهای منطقهای است و برنامه ششم را براساس رویکرد آمایش سرزمین تدوین کرده، این پرسش مطرح میشود که آیا در برنامه ششم به الزامهای اساسی آمایش سرزمین توجه شده است یا نه؟ در صورتی که به الزامهای اساسی آمایش سرزمین در برنامه ششم توجه نشود، این برنامه نیز مانند برنامههای توسعه گذشته تداوم عدم تعادلهای منطقهای و توفیق پایین نظام برنامهریزی منطقهای را در دستیابی به توازن منطقهای به همراه خواهد داشت.
حال این پرسش مطرح میشود که آیا انتخاب این مناطق و این فعالیتها در برنامه ششم میتواند روند فزاینده عدم تعادل منطقهای را دگرگون سازد؟ در واقع، انتخاب این فعالیتها چه نسبتی با مسایل توسعهای منطقهای و ملی کشور دارد؟ آیا انتخاب فعالیتهای صنعتی، بهویژه صنعت فولاد و پتروشیمی در سواحل مکران و خلیج فارس میتواند برای کاهش فقر و محرومیت در استان سیستان و بلوچستان مثمر ثمر باشد؟ و از این گذر منطقه مکران بهعنوان موتور محرک توسعه نقش ایفا کند؟ در گزارش پیش رو ابتدا تصویری از عدم تعادل منطقهای در کشور ارایه میشود، در ادامه، نحوه برخورد دستگاه برنامهریزی با مسأله آمایش سرزمین در برنامه ششم و در منطقه مکران مورد تأمل قرار میگیرد و در نهایت، راهکارهایی برای نیل به توسعه متوازن کشور ارایه میشود.