چکیده:
هدف پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش بخشایش بر نگرش به خیانت و اعتماد در روابط بینفردی زنان زخمخورده از خیانت زناشویی بود. این مطالعه از نوع نیمهتجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری بود. نمونه پژوهش ۳۴ نفر از زنان خیانتدیده مراجعهکننده به مراکز مشاوره و مددکاری شهرستان بیرجند بودند که به شیوه نمونهگیری دردسترس هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (۱۶ نفر) و گواه (۱۸نفر) قرار گرفتند و پیش و پس از مداخله و سه ماه بعد، پرسشنامههای نگرش به خیانت(ATIS) و اعتماد در روابطبینفردی را تکمیل کردند. دادهها با استفاده از نرمافزار spss۲۱ و آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین میانگین نمرات نگرش به خیانت گروه آزمایش و گواه در مراحل قبل و بعد از مداخله و پیگیری تفاوت معناداری وجود نداشت. در میانگین نمرات اعتماد در روابطبینفردی و خرده مقیاس پیشبینی پذیری گروه آزمایش در مراحل قبل و بعد از مداخله و پیگیری تفاوت معناداری وجود داشت (p<۰.۰۱) اما تغییرات گروه گواه معنادار نبود. بنابراین استفاده از بخشایش به عنوان یک رویکرد کارامد و مداخله اثربخش در افزایش اعتماد در روابطبینفردی زنان زخمخورده از خیانت میتواند موثر باشد.
The purpose of this study is to evaluate the effectiveness of forgiveness training on the attitude of infidelity and trust in interpersonal relationships of women affected by infidelity referred to counseling centers and clinics in Birjand. Method of research was semi-experimental (pre-Test, Post-Test and follow up) with control group. The sample consisted of 34 women who referred to counseling centers in Birjand. They were selected by purposive convenience sampling and divided into two experimental (16) and control (18) groups. They completed the Attitudes to Infidelity (ATIS) and Trust in Interpersonal Relationships Questionnaires. Data were analyzed using SPSS 21 and repeated measures ANOVA. The results showed that there was no significant difference in the mean scores of attitude to infidelity in the experimental and control groups before and after the intervention and follow up. There was a significant difference in the mean scores of trust in interpersonal relationships as well as the subscale predictability of the experimental group before and after the intervention and follow up (p <0. 01). but the control group changes were not significant. The use of forgiveness as an effective approach and effective intervention can increase confidence in interpersonal relationships of infidelityinjured women.
خلاصه ماشینی:
ir نمونه پژوهش ٣٤ نفر از زنان خيانت ديده مراجعه کننده به مراکز مشاوره و مددکاري شهرستان بيرجند بودند که به شيوه نمونه گيري در دسترس هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه آزمايش (١٦ نفر) و گواه (١٨نفر) قرار گرفتند و پيش و پس از مداخله و سه ماه بعد، پرسشنامه هاي نگرش به خيانت (ATIS) و اعتماد در روابط بين فردي را تکميل کردند.
برانگيختگي شديد، گوشبه زنگي ، اضطراب و بي قراري و مشکل در خوابيدن، بارها از خواب پريدن ، حساسشدن به سروصدا، مرور مکرر خاطرات و تصورات ناراحت کننده، رؤياهاي خشونت بار در خواب و از دست دادن زمان و مکان در بيداري از جمله واکنش هاي فيزيولوژيک در افراد زخم خورده از خيانت است (اسپرينگ و اسپرينگ ٤، ١٣٩٣) حتي برخي درمانگران واکنش افراد زخم خورده را شبيه علائم تروماي پس از حادثه (PTSD) مي دانند ( برند٥ و همکاران، ٢٠٠٧) با وجود اين که در اين بين زوج ممکن است سعي کنند حدودي از روابط خود را حفظ کنند (پلوسو٦، ١٣٩٤)، ولي تجربه هيجانات شديد و تألم ناشي از بي وفايي و خيانت همسر باعث ايجاد احساس اجحاف و مورد فريب واقع شدن مي شود.
بنابراين اين پژوهش به بررسي اثربخشي اين روش بر نگرش به خيانت و اعتماد در روابط بين فردي زنان زخم خورده از بي وفايي زناشويي مي پردازد.
The Effectiveness of emotion-based couple therapy based on attachment injury treatment model on trust, Forgiveness, attachment injury and insecure attachment of married infidelity wounded women.
The Effect of forgiveness-based group counseling based on Islamic view on marital relationship after spouse betrayal.