چکیده:
امروزه فناوری، اینترنت و تجارت رایانهای، نقش بهسزایی در ارتباطات جهانی ایفا میکند. این پدیده، مرز جدیدی میان دنیای سایبری و دنیای حقیقی به وجود آورده است، ولی ضعف ذاتی فناوری ارتباطات، این سامانه را در معرض تهدیدهای امنیتی بیشماری قرار داده است. استفاده دولتها از فضای ناامن سایبری، زمینه را برای تهدیدات امنیتی ازجمله خرابکاری، اخلال، ترور، جاسوسی و دیگر جرائم مرتبط هموار ساخته است. هدف از این پژوهش، بررسی راهبردها و رویکردهای دو کشور ایران و آمریکا و همچنین کشف نقاط ضعف و یا کاستیهای موجود در حوزه امنیت سایبری با توجه به تهدیدات موجود در فضای مجازی است. در این پژوهش ضمن بررسی تهدیدات امنیتی متأثر از فضای مجازی در دو کشور ایران و آمریکا، اقدامات امنیتی در مواجهه با این تهدیدات بررسی شده است. نتایج پژوهش نشان داد که متخصصان فضای سایبری در ایران به شناسایی تهدیدهای سایبری از پیش توجه کمتری داشته و درنتیجه در حوزه امنیت ملی، بهرغم فعالیتها و تدابیر خوب اندیشیدهشده پیشین، راهکارهای مقابله با تهدیدهای سایبری با توجه به روند تهدیدات باید بهروزرسانیشده و تدابیر جدیدی اتخاذ شود. در این زمینه بایستی در زمینه بسترسازی فناوری، قانونگذاری و فرهنگسازی، برنامههایی مشخص تدوین شود و اقدامات مؤثری صورت پذیرد.
Today, technology, the Internet, and computer commerce play a major role in global communications. This phenomenon has created a new frontier between the cyber world and the real world, but the inherent weakness of ICT has put the system at risk for numerous security threats. Governments' use of unsafe cyberspace has paved the way for security threats including sabotage, disruption, assassination, espionage, and other related crimes. The purpose of the present study is to examine the strategies and approaches of the two countries in the field of cybersecurity, as well as to discover weaknesses or shortcomings in cybersecurity. In this study, while investigating cyber-related security threats in both Iran and the United States, security measures to address these threats have been investigated. The results of the study showed that cyber - space experts in iran have less attention to the identification of cyber - threats and thus in the national security domain, counter - threats to cyber - threats with regard to threats should be updated and new strategies have been taken. in this context, in the field of technology, legislation and culture building, certain programs are formulated and effective measures have been taken.
خلاصه ماشینی:
امروزه اقدامات تروريسـتي فراواني در فضاي سايبر متوجه دولت ها است کـه از ويژگـي هـاي ايـن حمـلات مـي تـوان بـه ناشناخته بودن و سرعت حملات مذکور اشاره نمود و اغلب اين گونـه حمـلات پـس از وقـوع مورد شناسايي قرار مي گيرند؛ بنابراين با ايجاد يک راهبـرد ملـي در اسـتقرار حـداکثر امنيـت در فضاي سايبر مي توان به کـاهش آسـيب پـذيري کشـور در مقابـل حمـلات پرداختـه و از بـروز خسارت به زيرساخت هاي اطلاعاتي پايه و حياتي و همچنين داراييهاي ملي جلوگيري نمود.
درواقع پرسش اساسي اين است که آيا جمهوري اسلامي ايـران توانسـته اسـت يـک شيوه مناسب در مقابله بـا ايـن تهديـدها را همچـون کشـورهاي پيشـرفته اتخـاذ کنـد و از تهديدهاي سايبري در امان بماند؟ در اين پژوهش با مقايسه رويکـرد دو کشـور جمهـوري اسلامي ايران و ايالات متحده آمريکا، به دنبال پاسخگويي به اين سؤال هستيم که جمهـوري اسلامي ايران تا چه اندازه توانسته امنيت سايبري خود را در مقابل تهديدهاي سايبري حفظ کند؟ مباني نظري فضاي سابير: اصطلاح فضاي سايبر يـا دنيـاي مجـازي آنلايـن ، اصـطلاحي اسـت کـه نخستين بار توسط ويليام گيبسون ٢در سال ١٩٨٤ م مورد استفاده قرار گرفت .
وجود شبکه جهاني اينترنت که امکان دسترسي هـاي مختلـف را بـراي همـه افراد در سرتاسر جهان ميسر ساخته است ، واقعيتي انکارناپذير است که به عنـوان مهـم تـرين بستر فضاي سايبر و مهم ترين عامل در امنيت ملي و زيرساخت هاي کشورهاي توسعه يافتـه است که تهديدات مجازي درون آن شکل گرفته و فعال مي شوند (حسن بيگي، ١٣٨٦: ٢٥٢).