چکیده:
هدف:
هدف این پژوهش مقایسه حافظه کاری و استروپ معنایی در افراد غیر ورزشکار، ورزشکار، و وابسته به هرویین بود.
روش:
پژوهش حاضر از نوع علی- مقایسه ای بود. ۴۵ مرد به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و در سه گروه غیر ورزشکار، ورزشکار، و وابسته به هرویین قرار گرفتند. شرکت کنندگان از طریق ابزارهای عصب-روان شناختی که استروپ معنایی و حافظه کاری را مورد سنجش قرار می دهند، ارزیابی شدند.
یافته ها:
نتایج نشان داد که بین گروه افراد ورزشکار، غیر ورزشکار، و وابسته به هرویین در متغیر حافظه کاری و استروپ معنایی تفاوت معنی داری وجود داشت. به صورتی که، هر دو گروه غیر ورزشکار و ورزشکار نسبت به گروه وابسته به هرویین عملکرد بهتری داشتند. همچنین، بین دو گروه غیر ورزشکار و ورزشکار تفاوت معنی داری وجود نداشت.
نتیجه گیری:
ورزش و فعالیت بدنی متوسط با کنترل توجه برتر برای جلوگیری از حواس پرتی در موقعیت های تداخلی موجب بهبود توجه، سرعت شناختی، و حافظه کاری می شود. در مقابل، افراد دارای اختلال مصرف مواد مخدر دارای نقایص شناختی متوسط هستند.
Objective
The aim of this study was to compare memory working and semantic strop in non-athlete, athlete and heroin-dependent individuals.
Method
The present study was a causal-comparative study. Forty-five men were selected by convenience sampling and divided into three groups: non-athlete, athlete, and heroin-dependent individuals. Participants were assessed using neuropsychological instruments that measure semantic strop and working memory.
Results
The results showed that there was a significant difference between the groups of athlete, non-athlete, and heroin-dependent individuals on the variables of working memory and semantic strop, so that both non-athlete and athlete groups performed better than the heroin-dependent group. Also, there was no significant difference between the two groups of non-athletes and athletes.
Conclusion
Moderate exercise and physical activity with superior attention control to prevent distraction in interfering situations improve attention, cognitive speed and working memory. In contrast, individuals with substance use disorder have moderate cognitive deficits.
خلاصه ماشینی:
افراد با حافظه کاری بالا نه تنها در مســدود کردن اطلاعات نامربوط داخلی و خارجی کارایی بیشــتری دارند بلکه در تکالیف تداخلی مانند تکلیف اسـتروپ ١ که زمان واکنش انتخابی را اندازه گیری میکند، عملکرد بهتری را نشـــان میدهنـد (کین و انجـل ، ٢٠٠٣؛ لانـگ و پـارت ، ٢٠٠٢، بـه نقـل از فرلی و ممرت ، ٢٠١٢).
Schmidt, Lee, Winstein, Wulf, & 2.
Brisswalter, Collardeau, René & Etnier 6.
Bechara, Tranel, & Damasio, Lyvers Labuschagne, & Rendell & Yakimoff 2.
Potvin, Stavro, Rizkallah, & Pelletier 7.
Kwako, Momenan, Litten, Koob, & 8 .
برای مقایسـه داده ها و بررسـی حافظه کاری و زمان واکنش آزمون اسـتروپ معنایی در گروه های مختلف از تحلیل واریانس یک راهه (مانووا) و برای بررســی تفاوت بین گروه ها از آزمون تعقیبی توکی اسـتفاده شـد.
Martins, Kavussanu, Willoughby, & Audiffren & Goubault, Ring 2.
Busse, Gil, Santarém, & Jacob Filho 4.
در ادامه نتایج نشـــان داد که هر دو گروه غیرورزشـــکار و ورزشـــکار در هر دو مؤلفه حافظه کاری و زمان واکنش اسـتروپ معنایی در مقایسـه با گروه وابسـته به هروئین تفاوت معنیداری دارند.
Panton, Graves, Pollock, Hagberg & Wilhelm; Meier & Kane Chen 5 .
همچنین نتایج نشـان داد که بین زمان واکنش اسـتروپ معنایی گروه های غیرورزشکار و ورزشـکار با گروه وابسـته به مواد تفاوت معناداری وجود دارد.
Journal of Experimental Psychology: Learning, Memory, and Cognition, 33, 615-622.
Journal of Experimental Psychology: Learning, Memory, and Cognition, 41(6), 1849-1872 Moriya M.
Effects of Physical Exercise on Working Memory and Prefrontal Cortex Function in Post-Stroke Patients.