چکیده:
اندیشیدن دربارهی مرگ، موضوعی است که عمر آن به اندازهی تاریخ زندگی بشر است؛ تقریبا هیچ انسانی را نمیتوان یافت که در طول زندگی، ساعتها به مرگ نیندیشیده باشد و شاید بتوان گفت کمتر کسی به اندازهی شاعران و فیلسوفان، مجال آن را داشته باشند که دیدگاه و احساس خود را در پیوند با مرگ بیان کنند و گفتههایشان را در لابهلای تاریخ به یادگار بگذارند. شاعر، امّا در این میان، به دلیل نگاه هنری، جایگاه ویژهای دارد؛ به همین دلیل در این مقاله، اندیشه و احساس حزین لاهیجی درباره ی مرگ ارزیابی شد. در این مقاله با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی بر آن است تا با تفحّص و کنکاش در زندگی و اشعار حزین لاهیجی، پیری و مرگ اندیشی را که یکی از مولفههای نوستالژی است، مورد نقد و تحلیل قرار دهد..شعر حزین لاهیجی از دیدگاه نوستالژی تابلویی را میماند که در آن سیمای مردی خسته، همدم تنهایی و غربت، با انبوهی از تجربهی آوارگی و دربدری ناشی از جنگهای داخلی و... به تصویر کشیده شده است.
خلاصه ماشینی:
نگاه به مرگ ، چيستي وچگونگي مواجهه با آن در اشعار حزين لاهيجي 1 زهره عرب 2 ابوالقاسم امير احمدي 3 علي عشقي سردهي چکيده انديشيدن درباره ي مرگ ، موضوعي است که عمر آن به اندازه ي تاريخ زنـدگي بشـر است ؛ تقريبا هيچ انساني را نميتوان يافت که در طول زندگي، ساعت ها به مرگ نينديشيده باشد و شايد بتوان گفت کمتر کسي بـه انـدازه ي شـاعران و فيلسـوفان ، مجـال آن را داشـته باشند که ديـدگاه و احسـاس خـود را در پيونـد بـا مـرگ بيـان کننـد و گفتـه هايشـان را در لابه لاي تاريخ به يادگار بگذارند.
ک. شريفيان ، ٢٧:١٣٨٩) با نگاه کلي به آثار بزرگان شعر و ادب درمييابيم که نوستالژي زماني نمود بيشـتري پيدا کرده که شاعران به دلايل مشکلات سياسي، اجتماعي، اقتصادي و غيره درونگـرا شـده يا مجبور به مهاجرت شـده انـد، در شـعر و ادب فارسـي بعـد از حملـه ي مغـول ، شـاعران و نويسندگان درونگرا شده و در سبک هندي به دليل مهاجرت و دوري از وطن ، غم غربت و حسرت در آثار اين دوره ديده ميشود بنابراين در اين پژوهش به بررسي پيري و انديشـه ي مرگ که يکي از مؤلفه هاي نوستالژي در شـعر حـزين لاهيجـي بـه عنـوان يکـي از شـاعران سبک هندي است ، ميپردازيم تا زواياي اين موضوع را در زندگي اين شاعر سفر کـرده بـه هند و دور از وطن مورد بررسي قرار دهيم .