چکیده:
چارلز لیندبام حل رابطه میان حکمرانان و مردم را از سه راه ممکن میداند: اجبار، مبادله و اقناع. طرحوارهها تصوری از موارد حائز اهمیت در زبان شناسی شناختی میباشند از این رو 3 طرحواره تصوری«بیماری»، طرحواره تصوری «جنگ» و طرحواره تصوری «مسیر» مورد بررسی قرار گرفته است. بدین ترتیب استعاره های مفهومی نظیر: «سیاست به مثابه جنگ است»، «سیاست به مثابه بیماری است» مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است. بررسی ها نشان داد در حوزه استعاره های سیاسی به کار رفته توسط روسای جمهور پس از انقلاب اسلامی ایران، وابسته به هر گروه سیاسی اعم از: محافظه کار، اصلاح طلب، اعتدالگرا و اصولگرا تاکید همه آنان همان جدایی ناپذیری دین و سیاست از یکدیگر است. به عبارت دیگر شعار اعتدالگرایی از منظر روحانی، گفتگوی تمدنها از منظر خاتمی و عدالت و معنویت از منظر احمدی نژاد همگی به حوزه مفهومی «دین، سیاست است» و «سیاست، دین است» اشاره میکند.
Charles Lindblom argues that the relationship between rulers and people is possible by the three ways: coercion, exchange, and persuasion. Imaginary schemata are important in cognitive linguistics. Therefore, three 'DISEASE', 'WAR', and 'PATH' schemata have been studied. Thus, conceptual metaphors such as "Politics as a war", "Politics as an illness" and "Politics as a PATH" have been analyzed. Studies showed about political metaphors used by Iran’s presidents, from all political factions including conservatives, reformists, moderate, and fundamentalists, that all emphasize the inseparability of religion and politics. In other words, the moderation slogan from Rouhani’s view, dialogue among civilizations from Khatami’s view, justice and spirituality from Ahmadinejad’s view all refer to the concept of “religion is politics” and “politics is a religion”.