چکیده:
تربیت و هدایت انسان محصول تقید و پایبندی به ارزشهای دینی یعنی امور مطلوب در سه حوزهٔ اعتقادی، اخلاقی و فقهی است. شناخت و نهادینهسازی آنها میتواند گام مهمی در تربیت دینی افراد جامعه و عامل پایداری نظامهای ارزشی بهحساب آید. درونی سازی ارزشهای دینی با توجه به ابعاد سهگانهٔ انسانی یعنی بعد بینشی، گرایشی و رفتاری، نیازمند روشهایی متناسب با این سه بعد میباشد. میتوان گفت در تربیت دینی، تربیت شناختی و عاطفی مقدمهای است برای رسیدن به بعد رفتاری و اینکه انسان دستورات پروردگارش را اطاعت کرده و به هدف اصلی یعنی عبودیت برسد.. هر جا در قرآن از ایمان نام برده شده است همراهش عمل صالح است. به همین جهت ساحت رفتاری و کنشی در انسان بسیار دارای اهمیت است و هدف از درونی کردن ارزشهای دینی در انسان نیز، رسیدن به همان عمل و پایبندی به ارزشها میباشد. در این نوشتار با توجه به روش تغافل با تاکید بر نهجالبلاغه و به روش توصیفی و تحلیلی به شیوههای کاربردی در تقویت ساحت کنشی انسان جهت نهادینهسازی ارزشهای دینی پرداخته شده است.
خلاصه ماشینی:
به همین جهت ساحت رفتاری و کنشی در انسان بسیار دارای اهمیت است و هدف از درونی کردن ارزشهای دینی در انسان نیز، رسیدن به همان عمل و پایبندی به ارزشها میباشد.
در این نوشتار با توجه به روش تغافل با تأکید بر نهجالبلاغه و به روش توصیفی و تحلیلی به شیوههای کاربردی در تقویت ساحت کنشی انسان جهت نهادینهسازی ارزشهای دینی پرداخته شده است.
ازآنجاکه انسان از سه ساحت بینشی، گرایشی و کنشی برخوردار است، لذا در امر تربیت و نیز درونی کردن ارزشهای دینی، مربی باید به این سه ساحت توجه داشته باشد.
(ابن میثم،1388، ترجمه محمدی مقدم و نوایی یحیی زاده، ج 8، ص 38) انسان به دلیل صفت نسیان و فراموشکاری که دارد در معرض خطا و اشتباه است و امکان دارد در رفتار و کردار و گفتار او اشتباهی از او سر بزند، انسان کریم و بزرگوار با توجه به این صفت انسان در برخورد با این اشتباهات و وانمود کردن ندیدن آنها، میتواند در راه تربیت دینی او قدم بردارد.
متربی باید در ساحت کنشی و رفتاری با اتخاذ بهترین روش در امر نهادینهسازی ارزشهای دینی و به هدف انجام دستورات و فرامین دین مبین اسلام قدم بردارد تا با ایمان و باور قلبی به همراه عمل صالح به مقام قرب ربوبی برسد.
و با پیمودن این مسیر باید او را برای عبودیت و بندگی و اظهار تذلل در پیشگاه ربوبی آماده کرد که با انجام دستورالعملهای دینی، با انگیزه الهی عبادت و پرستش که یکی از نیازهای وجودی هر فردی است بر آورده شده و با این عمل صالح و باور قلبی به درجهٔ قرب الهی برسد و پایبند و مدافع و محافظ ارزشهای دینی باشد.