چکیده:
مقیاسهای شاعرانه در ادب فارسی یکی از آرایههای زیبای ادبی و عنوانی نو مربوط به
دانش بدیع است که برای نخستین بار در نشریّهی ادبیات دانشگاه تبریز زمستان 14 شمارهی
مسلسل 1097 به وسیلهی نگارنده معرفی گردیده است.
در این مقاله هدف از تحقیق» شناسایی» بررسی و تحلیل علمی مقیاسهای شاعرانه در
شعر معاصر است. پس از مطالعهی آثار شاعران معاصر منتخب و گردآوری و بررسی نمونههاء
مشخص شد که شاعران معاصر نیز از این آرایهی ادبی بهره جستهاند و نوآوری در ساختار و
محتوای این آرایه در روزگار ما بیشتر دیده میشود. فراوانی این آرایه در آثار سیمین بهبهانی»
حمید سبزواری» مهدی آخوان ثالث و استاد شهریار بیش از دیگر شاعران منتخب است.
خلاصه ماشینی:
مقياس هاي شاعرانه در شعر معاصر دکتر احمد ذاکري، دانشيار دانشگاه آزاد اسلامي واحد کرج فاطمه ي بافقي زاده ، کارشناس ارشد زبان و ادبيات فارسي چکيده مقياس هاي شاعرانه در ادب فارسي يکي از آرايه هاي زيباي ادبي و عنواني نو مربوط به دانش بديع است که براي نخستين بار در نشرّيه ي ادبيات دانشگاه تبريز زمستان ١٣٨٤ شماره ي مسلسل ١٩٧ به وسيله ي نگارنده مّعرفي گرديده است .
(سه کتاب ، اخوان : ٥/١٧٦، ٦) صد خزان افسردگي بودم ، بهارم کرده اي تـا به ديدارت چـنين اميـدوارم کـرده اي (آيينه اي براي صداها، شفيعي کدکني: ١/٤٠) يک رودخانه تحرّک يـک بـامداد جـواني يک آفتاب درخشش يک ماه نقره افشاني (مجموعه ي اشعار، بهبهاني: ١،٢/١١٣٠) و به آواز قناري ها که به اندازه ي يک پنجره مي خوانند (ديوان ، فرخزاد: ٤،٥/٤١٧) 12 يک نمک مرهم و صد لاله جراحت دارم بي نمـک نيـست اگر شور صـراحت دارم (گزيده ي ادبّيات معاصر، معلم دامغاني: ٣/٨١) ٣- مقياس هاي متناقض نما گاه در برخي از مقياس هاي شاعرانه بين مقياس و مورد قياس ارتباطي متناقض نما وجود دارد.