چکیده:
در داستان ویس ورامین» ازدواج ومسائل پیرامون آن قسمت اعظم طرح (پی رنگ)
داستان را تشکیل میدهد.
شیوه ی آشنایی دلدادگان، چگونگی خواستگاری، اختیار زمان سعد، نیایش به درگاه ایزد
واستمداد از سروشان, مقدمه ی ازدواج همسران در دوره شکلگیری داستان است.
ازدواج محارم نزدیک (خواهر وبرادر) از شگفتیهایی است که در این دوره وادوار
پیشین در ایران ومصر معمول بوده است.
اختلاف سن دو همسر دراین دوره (زمان شاهنشاهی اشکانی) امری ناپسندیده است
چنانکه شاه موبد با همه شوکت وشکوه درباری از بدیمنی آن برکنار نمانده در ازدواج با
ویس دچار شکست شده است.
وسرانجام این رامین جوان است که با خصلتهای مردانهاش دل از ویس زیبا ربوده» در
پی سلسله معاشقات شور انگیزء اساس یک کانون سعادتمند را مستحکم مینماید.
خلاصه ماشینی:
در داستان ويس ورامين ، هنگامي که شهرو قصد دارد دختر خويش (ويس ) را به همسري پسرش (ويرو) درآورد، منجمان درگاه را مأمور انتخاب زمان مناسب مي کند تا مبادا نحوست اختران نحس ، همچون کيوان و بهرام زندگي عروس و داماد را دچار تيرگي و بديمني نمايند: چوديد از مهر، دختر را نکوراي بخواند اخترشناسان را زهر جاي بپــرســيد از شمــار آسمــاني کزوکي سـود باشــد کي زيانـي از اخــتر، کـي بود روز گزيـده بد بــهرام وکيــوان زو بــريده ص ١٨/٤٣-٢٠ اخترشناسان ، بارصد ستارگان ، بهترين روز ونيکوترين ساعت را براي اين پيوند فرخنده ساعت شش روز دي (دي روز) در ماه آذر دانستند: همه اخترشناسـان زيـج بـردند شمار اختران يک يک بکردند چو گردشهاي ايشان را بديدند در آذرمـاه روزي برگــزيدند کجا آنگه ز گـشت روزگـاران در آذرماه بــودي نـــوبهاران چــو آذر مـاه روز دي درآمـد همان از روز شش ساعت برآمد به ايــوان کيــاني رفت شهر و گرفته دست ويس ودست و يرو ص ٤٣ و ٢٢/٤٤-٢٦ 151 شـمـاره ١٠، زمستان ١٣٩٠ ج – آداب دعا و نيايش به درگاه يزدان و طلب سعادت براي عروس و داماد: از ابيات منظومه ويس و رامين چنين بر مي آيد که بزرگ خاندان در حالي که دست عروس و داماد را در دست داشت ، يزدان را سپاس مي گفت و براي سعادت آنها از خداوند طلب ياري و مساعدت و بهر وزي مي نمود.