خلاصه ماشینی:
"برخی از پژوهشگران در نتیجهگیری از بحث خود به این موضوع اشاره میکنند که سیاست اجتماعی جهانی،مانند عملکرد بازیگران فراملی،شکلدهندهی باز توزیع اجتماعی جهانی،قوانین اجتماعی جهانی و توسعهی اجتماعی است و شامل راههایی میشود که سازمانهای فراملی از آن طریق سیاست ملی اجتماعی را شکل میدهند.
انگلیس و دیگر کشورهای اروپایی هم توجه ویژهای به این موضوع نشان میدهند،چرا که احداث ورزشگاههای (به تصویر صفحه مراجعه شود) دولتهایی که از ورزش به عنوان ابزاری برای کنترل ناآرامیها بهره میجویند،در عین حال از این ابزار برای بهبود وضع آموزشی هم استفاده میکنند و برنامههای درسی به این منظور به اجرا درمیآیند.
برنامهی ملی برای تربیت بدنی برای مثال در انگلیس،طرحی داخلی به شمار میآید که در زمان تاچر در دههی 1980 آغاز شد و هدف دولت از آن،رقابتپذیری بیشتر اقتصاد این کشور در عرصهی بین المللی بود.
افزون بر این،به باور پژوهشگران، سیاست عمومی انگلیس در دههی 1980،به شکل گستردهای تحت تأثیر عقاید نو محافظهکاران بنیادگرا قرار داشت که برخاسته از بدنههای ملی نیرومندی همچون«صندوق بین المللی پول»،«بانک جهانی»و در مواردی ضعیفتر،سازمانهایی همچون«سازمان همکاری توسعهی اقتصاد»بود و برای ایجاد جامعهی عقیدتی قوی یا خوشبین تلاش میکرد.
این مثالها نشان میدهند،اگرچه دولتها در تعیین سیاست در موارد متعدد ورزشی تأثیرگذارند،ولی این موضوع هم باید قابل درک باشد که نقش دولتها در عرصهی ورزش تغییرات زیادی کرده است و در حل و فصل مسائل به وجود آمده،بیشتر تأثیر گرفته از مسائل بین المللی است."