چکیده:
چکیدهاگر چه در گذشته تفاوت بین بخشهای فنّاوری بالا و متوسط (High-Medium Tech Sectors) با بخشهای فنّاوری پایین و متوسط (Low-Medium Tech Sectors) به طور گسترده مورد بررسی قرار گرفتهاست ولیکن بهدلیل کمبود اطلاعات مقایسه میان بخشهای فنّاوری بالا و متوسط با بنگاههای فنّاوریمحور (Technology Based Firms) انجام نشدهاست. هدف مقاله حاضر این است که این تفاوت را واکاوی کرده و نشاندهد که در کشور در حال توسعهای مانند ایران، تفاوت میان یک بخش با یک بنگاه را از منظر رفتار نوآورانه آنها چگونه میتوان توضیح داد. بدین منظور، از اطلاعات پایگاه داده جدید پیمایش نوآوری در ایران استفاده شده است و رفتار دو گروه از طریق بررسی آماری و آزمون t مستقل با یکدیگر مقایسه شدهاند. یافتههای پژوهش نشانداد که تفاوت اصلی بین آنها در ایناست که بنگاههای فنّاوریمحور به استفاده از مدل فشار علم و فنّاوری تمایل بیشتری نشان دادهند ولیکن بخشهای با فنّاوری بالا و متوسط در این زمینه الگوی مشابهی را نشان ندادهاند. در مقایسه رفتار آنها با بازیگران بازار مشاهده میشود که رفتار آنها بسیار شبیه به هم بوده است. همچنین نتایج پژوهش نشانداد که بسترِ یک کشور در حال توسعه مانند ایران به شدت بر ضعف شکلگیری بخشهای با فنّاوری بالا و متوسط در مقایسه با کشورهای پیشرفته ﺗﺄثیر گذاشتهاست و آنها اصلا مشابه بخشهای نظیر خود کشورهای پیشرفته عمل نمیکنند.
Abstract: The paper draws on results from the first round on innovation survey in Iran in order to examine the extent of differences among High-Medium-Tech sectors with Technology-Based-Firms (TBFs). Although the differences between HMT and LMT sectors have been examined widely before, the comparison between HMT and TBFs could not be operationalized before because of lack of adequate data. This comparison is made possible by an interesting database generated in this specific context. We found that the main difference between them lies in reliance of TBFs on STI mode of innovation, given that HMT sectors in this context do not show the similar pattern. However, their behavior in market look likes very similar. We suggested that the context of a developing country like Iran heavily impact the under-establishment status of advanced sectors, although TBFs in this context struggle to maintain their connections with the world of science and technology. Moreover, this context pushes them to stay far from customer interactions that in turn enhance the purity of STI mode of innovation.
خلاصه ماشینی:
بررسي تفاوت ميان شرکت هاي دانش بنيان و بخش هايي با فنّاوري بالا و متوسط در کشورهاي در حال توسعه : شواهدي از پيمايش نوآوري در ايران ابراهيم سوزنچي کاشاني ١* تاريخ ارسال : ١١ /٩٦/٠٩ محبوبه نوري زاده ** تاريخ پذيرش : ٩٦/١١/١٤ چکيده اگر چه در گذشته تفاوت بين بخش هاي فنّاوري بالا و متوسط ١ با بخـش هـاي فنّـاوري پايين و متوسط ٢ به طور گسترده مورد بررسي قرار گرفته است وليکن بـه دليـل کمبـود اطلاعات مقايسه ميان بخش هاي فنّاوري بالا و متوسط با بنگاه هاي فنّاوري محور٣ انجام نشده است .
Technology Based Firms فصلنامه علوم مديريت ايران ، سال دوازدهم ، شمارة ٤٨، زمستان ١٣٩٦، صفحه ١١٢-٨٧ مقدمه پيمايش نوآوري ابزاري چند بعدي فراهم آورده است که هم براي دانشگاهيان به منظور سنجش نوآوري ، يافتن الگو و ويژگي هاي نوآوري مفيد بوده و هـم مبنـايي مفيـد بـراي سياست گذاران در تصميم گيري فراهم مـي آورد (٢٠٠٢ ,Smith).
از سـوي ديگـر، اگرچـه سـابقا رفتـار TBF هـا در مقايسـه بـا بنگـاه هـاي غيرفنّاوري محور به دليل فقدان داده هاي پيمايش نوآوري مورد بررسي قرار نگرفته اسـت ، مي توان فـرض کردئکـه الگـوي نوآورانـه آنهـا در کشـورهاي پيشـرفته بسـيار شـبيه بـه بخش هاي HMT است چرا که علي الاصول آنها بنگاه هايي تعريف مي شوند که بـه منـابع دانشگاهي و تغييرات فنّاورانه بسيار وابسته هستند و از آنجا که بخش هاي با فنّاوري برتر در اين کشورها نيز همين ويژگي را نشان داده اند، لذا پارادايم متفاوتي بين آنها احتمـالا وجود نداشته باشد.